သင္ခန္းစာ (၁၀)ကုိယ္ခႏၶာ၊ စိတ္၊ ၀ိညာဥ္
ဘုရားသခင္သည္ လူကုိ ကုိယ္ခႏၶာ၊ စိတ္ ၊၀ိညာဥ္သုံးမ်ဳိးျဖင့္ဖန္ဆင္းသည္ (၁ သက္ ၅း၂၃)။ ဖန္ဆင္းစ၌ ထုိသုံးမ်ဳိးစလုံး ေကာင္းမြန္သည္။ ၀ိညာဥ္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အဆက္အသြယ္ရွိ၍စိတ္ႏွလုံးလည္း ေကာင္းမြန္သည္။ ကုိယ္ခႏ္ၶာလည္းက်န္းမာ၍ ေသဘုိ ့ အေၾကာင္းမရွိ။ ဘုရားသခင္သည္ မိမိဖန္ဆင္းသမွ်ေသာအရာတုိ ့ကုိၾကည့္ရွုလွ်င္ အလြန္ေကာင္းသည္ကုိ ျမင္ေတာ္မူ၏ (က ၁း၃၁)။ ဘုရားသခင္က အေကာင္းျမင္ေသာ အရာမ်ားထဲ တြင္ လူလည္းပါ၀င္သည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္မူ၏ (က ၁း၂၈)။ သု႕ိေသာ္ လူသည္ အ ျပစ္လုပ္ေသာ အခါသူ၏ကုိယ္ခႏ္ၶာ၊ စိတ္၊ ၀ိညာဥ္သည္ ပ်က္စီး သြားသည္။
ကုိယ္ခႏၶာ
လူ ့အျမင္၌ ကုိယ္ခႏ္ၶာသည္ ေကာင္းသည္။ က်န္းမာသည္ဟု ထင္တတ္သည္။ သုိ ့ေသာ္ဘုရားအျမင္၌-သူ ့ကုိ အဘယ္ သုိ႕ ဒဏ္ေပး ရ ဦး မည္နည္း၊ အဘယ္သုိ ့ဆုံးမရဦးမည္နည္း။ ဦးေခါင္းသည္ အနာ သက္သက္ရွိ၏။ ႏွလုံးသည္လည္းခြန္အားအလွ်င္းမရွိ။ ေျခဖ၀ါးမွသည္ ဦးေခါင္းတုိင္ေအာင္က်န္းမာျခင္းမရွိ။ စုတ္ရွေသာအနာ၊ထိခုိက္၍ ေရာင္ေသာအနာ၊ ရိယဲြေသာအနာ သက္သက္ရွိ၏-(ေဟရွာယ ၁း၅-၆)။
ဘုရားသခင္သည္ ဣသေရလ လူမ်ဳိးမ်ားကုိအႀကိမ္ႀကိမ္ ဆုံးမ ေသာ္လည္း နားမလည္ႏုိင္။ဒဏ္ခတ္ေသာ္လည္း မထူးျခား။ မည္သုိ ့ပင္ဆုံးမ ေသာ္လည္း မမွတ္တတ္။ သူတုိ ့၏ကုိယ္ခႏ္ၶာလည္း အနာသက္သက္ျဖစ္၍ ဘုရား အျမင္၌ က်န္းမာျခင္း မ ရွိ၊ ထုိ ့နည္းတူ ကြ်န္ပ္တုိ ့လည္း ဘုရားသခင္အျမင္၌က်န္းမာ ျခင္းမရွိ၊ အခ်ိန္မေရြးနာ ေန ေသာ၊ နာနိင္ေသာ ကုိယ္ခႏ္ၶာပုိင္ရွင္မ်ား ျဖစၾ္ကသည္။
တဖန္အမ်က္ေတာ္ထြက္ေသာေၾကာင့္အကြ်န္ပ္အသားသည္ က်န္းမာျခင္းမရွိပါ။ ဒုစရုိက္အျပစ္ေၾကာင့္ အရုိးမ်ားထဲမွာ သက္သာ ျခင္း မရွိပါ။ အကြ်န္ပ္ျပဳမိေသာ ဒုစရုိက္တုိ ့သည္အကြ်န္ပ္ေခါင္းကုိ လႊမ္းမုိး၍ ေလးေသာ၀န္ကဲ့သုိ ့အကြ်န္ပ္ မထမ္းနိင္ေအာင္ ေလးၾကပါ၏။
အကြ်န္ပ္မုိက္ေသာအမွုေၾကာင့္ အနာတုိ ့သည္နံေစာ္၍ယြဲလ်က္ရွိၾကပါ၏။ အကြ်န္ပ္သည္ျပင္းထန္စြာခံရ၍ အလြန္ႏွိမ့္ခ် လ်က္ၾကမ္းတမ္း ေသာ အ၀တ္ကုိ ၀တ္လ်က္တေန ့လုံးသြားရပါ၏။အကြ်န္ပ္ခါးသည္ ပူေလာင္ ေသာအနာစဲြ၍အသားသည္လည္း က်န္းမာျခင္း မရွိပါ။ နုန္ ့နဲ ့ ျခင္း ေၾကကြဲ ျခင္းရွိႈ၍စိတ္ႏွလုံးလွုပ္ရွားသျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ ရပါ၏(ဆာလံ ၃၈း၃-၈)။
ဆာလံ ဆရာ သည္လူ ့အျမင္၌ေရာဂါသည္အနာစိမ္းသည္မဟုတ္ပါ။ ဘုရားသခင္ အျမင္၌သာေရာဂါသည္ အနာစိမ္းသည္ ျဖစ္သည္။ တကုိယ္လုံး မက်န္းမာျခင္းသည္ ဘုရားသခင္အမ်က္ထြက္ေသာ ေၾကာင့္၄င္း၊ မုိက္ေသာအမွု ေၾကာင့္၄င္း၊ ျဖစ္သည္။ ထုိ ့နည္းတူ ကြ်န္ပ္တုိ ့သည္လည္း ဘုရားသခင္ အျမင္၌ တကုိယ္လုံးက်န္းမာျခင္းမရွိ ၾကပါ။
စိတ္ႏွလုံး
လူသည္မိမိစိတ္ႏွလုံးေကာင္းသည္ဟုထင္တတ္သည္။ စိတ္ခ်ဳပ္တီး နိင္မည္ဟုထင္တတ္သည္။ ကုိယ္ ့ကုိကုိယ္ စိတ္ထား မြန္ျမတ္ ေၾကာင္း၊ သူတပါးကဲ့သုိ႕ စိတ္ထားမယုတ္ေၾကာင္းေျပာဆုိတတ္ၾကသည္။ သုိ ့ေသာ္ စိတ္ ႏွလုံး သည္ လုံး၀ မေကာင္းေတာ့ေၾကာင္း က်မ္းစာ အားျဖင့္ သိရသည္။
အျပစ္အစစိတ္ႏွလုံးမွ
ဘုရားသခင္သည္ေကာင္းကင္တမန္မင္း (လူစီဖာ) ကုိအ ေကာင္း ပကတိ ဖန္ဆင္းခဲ့သည္။ အလြန္လည္းခ်ီးေျမွာက္ခဲ့သည္ (ေယဇေက်လ ၂၈း၁၂-၁ရ)၊ သုိ႕ေသာ္သူသည္စိတ္ႏွလုံးအထဲမွဘုရား ျဖစ္ခ်င္လာသည္ (ေဟရွာယ
၁၄း၁၂-၁၅)။ ထုိ ့ေၾကာင့္သူ ့ကုိ ဘုရားသခင္က ခုတ္လဲွလုိက္သည္။ ထုိအခါ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ရန္သူ တည္းဟူေသာ စာတန္အျဖစ္သုိ ့ေရာက္သြားသည္။ လူစီဖာ သည္ စိတ္ႏွလုံးအားျဖင့္စတင္ ပ်က္စီးသည္။ လူစီဖာ၏ စိတ္ႏွလုံး မွအျပစ္စတင္သည္။
လူ၏စိတ္ႏွလုံးသုိ ့ကူးစက္
ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းထား ေသာ အာဒံႏွင့္ဧ၀တုိ ့၏ စိတ္ႏွလုံး မ်ားသည္ အေကာင္းပကတိ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သုိ ့ေသာ္စာတန္က ေကာင္းမေကာင္း သိကြ်မ္းရာ အပင္၏ အသီးကုိ စားလွ်င္ဘုရားသခင္ကဲ့သုိ ့ျဖစ္မည္ဟုလိမ္ညာခဲ့သည္။ အာဒံႏွင့္ဧ၀တုိ ့သည္ဘုရား သခင္ ကဲ့သုိ ့ျဖစ္ခ်င္ေသာ စိတ္ျဖစ္လာသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ေကာင္း မေကာင္း သိကြ်မ္းရာ အသီးကုိစားၾကသည္။ သူတုိ ့စိတ္ႏွလုံး လည္းယုိယြင္း ပ်က္စီးသြားသည္။ သူတုိ ့မွ ေမြးဘြားလာေသာလူသားတုိင္းလည္း စိတ္ႏွလုံးယုိယြင္း ပ်က္စီးျပီးသားႏွင့္ ေမြးဘြားၾကသည္။
အစဥ္မပ်က္ဆုိးညစ္
ေျမႀကီးေပၚတြင္လူအျပစ္ႀကီး၍ စိတ္ႏွလုံးအၾကံ အစည္ရွိသမွ် တုိ႕သည္ အစဥ္မျပတ္ ဆုိးညစ္ျခင္းသက္သက္ရွိေၾကာင္းကုိ ဘုရားသခင္ သိျမင္ေတာ္မူလွ်င္ေျမၾကီးေပၚမွာလူကုိ ဖန္ဆင္းေတာ္မူသည္ကုိ ေနာင္တ ရ၍ႏွလုံးေတာ္ပူပန္လ်က္ရွိေတာ္မူ၏ (က၊ ၆း၅)။
အဘယ္ေၾကာင့္ဘုရားသခင္သည္လူကုိ ထုိသုိ ့ျမင္ပါသနည္း။ ဘုရား သခင္သည္ မေကာင္းျမင္၀ါဒရွိသေလာ။ ဤအရာကုိ သိရွိနိင္ရန္ ဥပမာအားျဖင့္ေျပာ ဘု႕ိလုိသည္။ အစိုးရအျမင္မွာသူပုန္သည္ အစဥ္မပ်က္ ဆုိးညစ္ျခင္း သက္သက္ရွိ သည္။ အက်င့္ေကာင္း ေသာ သူပုန္ႏွင့္အက်င့္ဆုိးေသာ သူပုန္သည္ အစိုးရအျမင္၌ အတူတူပင္ျဖစ္သည္။ သူတုိ ့၏အက်င့္ေၾကာင့္မဟုတ္၊ အစုိးရ၏အုပ္စုိးျခင္းကုိ မခံ ေသာေၾကာင့္သူ၏ ရန္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ထုိသုိ ့ျမင္ရျခင္းျဖစ္သည္။
ထုိ ့နည္းတူလူလည္းဘုရားသခင္၏အုပ္စိုးျခင္းကုိမခံ၊ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိ အုပ္စုိးေသာေၾကာင့္၄င္း၊ ဘုရားသခင္၏ ရန္သူစာတန္ကုိ ေထာက္ခံ ေသာေၾကာင့္ ၄င္း၊ ဘုရားသခင္၏ ရန္သူျဖစ္သည္။ က်မ္းစာက-ရန္သူျဖစ္လ်က္ပင္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ အေသခံေတာ္မူျခင္း အားျဖင့္ ငါတုိ ့သည္ဘုရားသခင္ ႏွင့္ မိႆဟာယဖြဲ ့ျခင္းေက်းဇူး ကိုခံရ သည္မွန္လွ်င္ - ဟုဆုိ သည္(ေရာမ၊၅း၁၀)။ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ရန္သူ၊ သူပုန္ျဖစ္သည္။ဘုရား သခင္သည္ မိမိရန္သူကုိအေကာင္းမျမင္နိင္ေခ်။
သူပုန္သည္အစုိးရအျမင္၌ ျပန္လည္ေကာင္းလာဘုိ ့ရန္မွာအလင္း၀င္ဘုိ႕ သာလွ်င္ရွိသည္။ ထုိ ့နည္းတူ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ အျမင္၌ ျပန္လည္ ေကာင္းလာဘုိ႕ ရန္မွာ လက္ေျမွာက္အရုွံးခံဘုိ႕ရန္သာရွိသည္။ ကုိယ္က်င့္တရား မည္မွ်ပင္ျပင္ေစကာမူ ဘုရား၏ ရန္သူ ဘ၀ မေကာင္းနိင္ပါ။
ယုိယြင္းျပီ
စိတ္ႏွလုံးသည္ ခပ္သိမ္းေသာ အရာတုိ ့ထက္ စဥ္းလဲတတ္၏၊ အလြန္ ယုိယြင္းေသာ သေဘာရွိ၏။စိတ္ ႏွလုံး သ ေဘာကုိ အ ဘယ္သူ သိနိင္သနည္း (ေယရမိ၊၁ရး၉)။ ဘုရားအျမင္၌စိတ္ႏွလုံးသည္ ေကာက္က်စ္ စဥ္းလဲ သည္။ အလြန္ ယုိယြင္းေနျပီျ ဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းကြက္မရွိေတာ့ပါ။ ယုိယြင္း ေနေသာ အရာတခုသည္အသုံးျပဳ၍မရေတာ့ပါ။ လႊတ္ပစ္ဘု႕ိသာ ရွိသည္။ ထုိ႕နည္းတူ ယုိယြင္းေနျပီျဖစ္ ေသာ စိတ္ႏွလုံးသည္လည္ းျပဳျပင္၍မရပါ။ လႊတ္ပစ္ ဘုိ႕ရန္သာရွိသည္။
မေကာင္းေသာအရာသာထြက္
သူတုိ႕၏လည္ေခ်ာင္းသည္ဖြင့္ထားေသာသခၤ်ဳိင္းတြင္းျဖစ္၏ (ေရာမ ၃း၁၃)။ သခၤ်ဳိင္း တြင္း ဖြင့္ လွ်င္အပုပ္အနံ ့သာလွ်င္ ထြက္လာ မည္။ ထုိနည္းတူ လည္ေခ်ာင္းသည္စိတ္ႏွလုံး၏အ၀ျဖစ္၍ စိတ္ႏွလုံး မေကာင္းေသာ ေၾကာင့္ လည္ေခ်ာင္းမွ မေကာင္းေသာအရာမ်ားသာ ထြက္တတ္သည္။
သခင္ေယရွုက- ခံတြင္းမွထြက္ေသာအရာမူကားႏွလုံးထဲမွထြက္ လာ ၍လူကုိညစ္ညဴးေစေသာအရာျဖစ္သည္၊မေကာင္းေသာႀကံ စည္ျခင္း။ လူအသက္ကုိသတ္ျခင္း၊ သူ ့မယားကုိျပစ္မွားျခင္း၊ မိန္းမလြတ္ ႏွင့္မွား ယြင္းျခင္း၊ သူ ့ဥစၥာကုိခုိးျခင္း၊ မမွန္ေသာသက္ေသကုိခံျခင္း၊ သူ ့အသေရ ကုိဖ်က္ျခင္းအရာတုိ ့သည္ႏွလုံးထဲမွ ထြက္လာ ၍လူကုိ ညစ္ညဴးေစေသာ အရာျဖစ္ၾက၏-ဟုဆုိသည္ (မ၏ဲ ၁၅း၁၈-၁၉)။
အျပစ္ဒုစရုိက္ဟူ သမွ်ကုိယ္ခႏၶာအားျဖင့္ လုပ္ရေသာ္လည္း ကုိယ္ခႏၶာကုိ ေစခုိင္းေသာသူသည္စိတ္ႏွလုံးျဖစ္သည္။ စိတ္ႏွလုံး သည္ ေကာင္းပါက ကုိယ္လက္ အဂၤါ မ်ားသည္ အေကာင္းကုိသာ ျပဳလုပ္ၾကမွာျဖစ္သည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ဘုရားသခင္က-ငါသည္စိတ္ႏွလုံးကုိ ၾကည့္ရွုေသာ ဘုရားျဖစ္သည္-ဟုဆုိသည္ (ေယရမိ ၁၁း၂၀။ ၁ရး၁၀။ ဆာလံ ရး၉။ ၁ ရာ ၁၆းရ)။ထာ၀ရဘုရားသည္လူ ့စိတ္ႏွလုံးကုိ စစ္ေဆးေသာအခါလုံး၀မေကာင္းေၾကာင္းေတြ ့ရသည္။
ေက်ာက္ကဲ့သုိ ့မာ
စိတ္ႏွလုံးသစ္ကုိငါေပးမည္၊ သေဘာသစ္ကုိသြင္း ထားမည္။ သင္တုိ႕ကုိယ္ခႏ္ၶာထဲကေက်ာက္ ႏွလုံးကုိႏွုတ္၍ အသားႏွလုံးကုိ ေပးမည္။ (ေယဇေက်လ ၃၆း၂၆)။ လူသည္မိမိစိတ္ႏွလုံးေျပာင္းလဲဘုိ ့ႀကိဳးစားတတ္ ၾကသည္။ ေျပာင္းလဲနိင္မည္ဟုလဲထင္တတ္သည္။ သုိ ့ ေသာ္ဘုရားသခင္က လူအထဲ၌ ေက်ာက္ႏွလုံးရွိ၍ထုိႏွလုံးကုိထုတ္ယူ၍အသားႏွလုံးႏွင့္အစားထုိးမွသာ ရမည္ဟု ဆုိသည္။ ထုိသုိ႔ အစားထုိး ရန္ ဘုရားသခင္ကသာ တတ္နိင္သည္။ လူမတတ္နိင္။မိတ္ေဆြ၏စိတ္ႏွလုံးကိုဘုရားသခင္ကအစားထုိးေပးဘုိ႕ သေဘာတူပါသလား။
၀ိညာဥ္
ဘုရားသခင္သည္ တိရစ္ၦာန္မ်ားကုိ ၀ိညာဥ္မပါဘဲ ဖန္ဆင္းသည္။ သုိ႕ေသာ္ လူကုိဖန္ဆင္းေသာအခါ၀ိညာဥ္ထည့္ေပးထားသည္။ အေၾကာင္းမွာ ၀ိညာဥ္ရွိေသာ သူသည္ဘုရားသခင္ ကိုကုိးကြယ္၍ မိႆဟာယဖဲြ ့ဘုိ ့ရန္ျဖစ္သည္။နံ၀ိညာဥ္ရွိေသာ သူတုိင္း ဘုရားသခင္ကုိ ကုိးကြယ္ဘုိ ့လုိသည္။ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားလည္း နံ၀ိညာဥ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကုိ ကုိးကြယ္ၾကသည္။ လူတုိင္း နံ၀ိညာဥ္ ရွိေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကုိကုိးကြယ္ရမည္။ သုိ ့ျဖစ္၍ နံ၀ိညာဥ္ရွိေသာ လူသည္ ဘုရားသခင္ကုိ မကုိးကြယ္လွ်င္တိရစ္ၦာန္ျဖစ္သည္။
၀ိညာဥ္ပုိင္းေသ
အာဒံႏွင့္ဧ၀သည္အစပုိင္းကဘုရားသခင္ႏွင့္မိႆဟယဖဲြ ့ႏုိင္သည္။ ၀ိညာဥ္ ေရးရာ၌ဘုရားႏွင့္ အဆက္ အသြယ္ရွိခဲ့သည္။သုိ ့ ေသာ္ အျပစ္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေတာက္သြား ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ ၀ိညာဥ္ႏွင့္ လူ၏၀ိညာဥ္ အဆက္အသြယ္ မရွိေသာေၾကာင့္ ၀ိညာဥ္ပုိင္းဆုိင္ရာ၌ အေသျဖစ္သည္။ ၀ိညာဥ္ပုိင္း ေသျခင္းသည္ ကုိယ္ကာယ ေသျခင္းႏွင့္မတူ။ ကိုယ္ကာယ ေသလွ်င္ ခံစားခ်က္ မရွိေတာ့ေခ်။ သုိ ့ေသာ္၀ိညာဥ္သည္ ခံစားခ်က္ ရွိေသးသည္။ ၀ိညာဥ္သည္ ခံစား ခ်က္ မရွိပါက မီးငရဲအုိင္၌ဒုက္ၶဆင္းရဲ ခံစရာ အေၾကာင္း မရွိ။ ၀ိညာဥ္ပုိင္းေသျခင္း သည္ ဘုရား ႏွင့္အဆက္ အသြယ္ျပတ္၍ဘုရား၏ အလုိေတာ္လည္း နားမလည္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဘုရားဆာငတ္
လူ. ၀ိညာဥ္သည္ ဘုရားသခင္ ကုိျပန္လည္ ဆာငတ္ ေနသည္။ သမင္ဒရယ္တုိ ့သည္ေရစီးေသာ ေခ်ာင္း ကုိေတာင့္တသကဲ့သုိ႕ အကြ်န္ပ္ ၀ိညာဥ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကုိေတာင့္တပါသည္ဘုရား၊ ငါ့၀ိညာဥ္ သည္ ဘုရားသခင္တည္း ဟူေသာအသက္ရွင္ေတာ္မူေသာ ဘုရား ကုိငတ္လွ၏။ အဘယ္ကာလမွဘုရားသခင္အထံေတာ္သုိ႕ ေရာက္၍ မ်က္ႏွာျပရအံ့နည္း (ဆာ၊၄၂း၁-၅)။
ေႏြ ေခါင္ ေခါင္ ေတာထဲတြင္ စိမ္းစမ္းေရ မ်ား ခန္းေခ်ာက္၍ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ား ၌သာေရရွိေတာ့သည္။ထုိအခါသမင္ဒရယ္မ်ားသည္ ေရအလြန္ဆာေသာေၾကာင့္ ရန္သူကုိပင္မမွုနိင္ ေတာ့ဘဲျမစ္ေခ်ာင္း ရွိရာသုိ ့ေရေသာက္ဘုိ ့သြားတတ္ သည္။ ထုိ ့နည္းတူလူ၏၀ိညာဥ္သည္ ဘုရားသခင္ကုိ ငတ္လွသည္၊ လူ၏၀ိညာဥ္သည္ ဘုရားသခင္ကုိငတ္ေသာေၾကာင့္အနီးဆုံးျဖစ္ေသာ စိတ္သည္ ျငိမ္သက္မွုမရွိနိင္ေခ်၊ စိတ္ႏွလုးံ ျငိမ္သက္မွုရွိေစရန္အရက္၊ မူးယဇ္ေဆး၀ါး၊ရုပ္ရွင္၊အေပ်ာ္အပါး၊ပဲြမ်ား ေငြ၊ မိန္းမ ေယာက္်ား၊အားကစား၊ နိင္ငံေရး၊ လူမွုေရး၊ လူမ်ဳိးေရး၊ ပညာေရး၊ အလုပ္၊ ၀ါသနာတခုခုျဖင့္ရွာေဖြၾကသည္။သုိ ့ေသာ္ ထုိအ ရာမ်ားသည္ ဆားေရ ေသာက္ သကဲ့သို ့ပို၍ငတ္ေစသည္။ စစ္မွန္ေသာျငိမ္သက္မႈကုိ မေပးနိင္။ အမွန္မွာ ၀ိညာဥ္ျငိမ္သက္မွု ရွိမွစိတ္ျငိမ္သက္မွုရရွိမွာျဖစ္သည္။
ထုိ႕ေၾကာင့္ မိတ္ေဆြအပါအ၀င္ လူတုိင္း၏၀ိညာဥ္သည္ ဘုရားသခင္ကုိ ဆာငတ္လ်က္ရွိသည္။ မိတ္ေဆြ၏၀ိညာဥ္သည္ ဘုရားသခင္ ႏွင့္ေတြ ့မွသာ တင္းတိမ္ ေရာင့္ရဲ မွာ ျဖစ္သလုိထာ၀ရ အသက္လည္း ရရွိမွာျဖစ္သည္၊ သုိ ့ေသာ္ အေရးႀကီး သည္မွာ မိိတ္ေဆြ သည္ ကုိယ္ခႏ္ၶာအသက္ရွင္စဥ္သာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ေတြ႕ဘုိ႕ရန္ အခြင့္ ရွိသည္။ ကုိယ္ခႏ္ၶာ ေသ ျပီး မွ ဆုိ လွ်င္ အလြန္ ေနာက္က်သြား ျပီျဖစ္သည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္မိတ္ေဆြမေသမွီမိတ္ ေဆြ၏၀ိညာဥ္သည္ ထာ၀ရဘုရားႏွင့္ ေတြ႕ဘုိ႕လုိေၾကာင္း အသိေပးလုိသည္။
သင္ခန္းစာ (၁၀) မွေမးခြန္းမ်ား
၁။ ဘုရားသခင္က လူ၏ခႏ္ၶာ စိတ္ ၀ိညာဥ္ဖန္ဆင္းစ၌မည္ကဲ့သုိ ့ရွိခဲ့သနည္း။ ---------------------------
၂။ လူ၏ခႏၶာသည္အဘယ္ေၾကာင့္နံေစာ္၍ရိယဲြလ်က္ရွိသနည္း။---------
၃။ မိတ္ေဆြသည္ဘုရားအျမင္၌က်န္းမာပါသလား။ -------------------
၄။ အျပစ္၏အစသည္အဘယ္ကျဖစ္သနည္း။---------------------
၅။ မည္သူ၏စိတ္ႏွလုံး၌ အျပစ္စသနည္း။-----------------------
၆။ လူ ့စိတ္သည္အစဥ္မျပတ္မည္ကဲ့သုိ ့ရွိသနည္း။---------------
ရ။ လူကုိမည္သည့္အရာကညစ္ညဴးေစသနည္း။-----------------
၈။ ေက်ာက္ကဲ့သုိ႕မာေသာစိတ္သေဘာ အစားဘုရားသခင္ကမည္ကဲ့သုိ႕ေသာ စိတ္ကုိေပးမည္နည္း။------------------
၉။ ၀ိညာဥ္ပုိင္းေသျခင္းသည္မည္သူႏွင့္အဆက္ျပတ္ျခင္းျဖစ္သနည္း--------------------------------------------
၁၀။ လူ၏၀ိညာဥ္သည္မည္သူကုိဆာငတ္သနည္း။ ----------------------
0 comments:
Post a Comment