သင္ခန္းစာ (၁၂)
လူမတတ္နိင္
ယခင္သင္ခန္းစာမ်ား၌လူ၏အေျခအေနသည္အလြန္ဆုိး၀ါး၍ မေကာင္းေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ အမ်ဳိးလည္းမေကာင္းအက်င့္ အားျဖင့္ၾကည့္လွ်င္ လည္းမေကာင္း။ ထုိ ့ေၾကာင့္အျပစ္ကင္းရန္ ေျဖာင့္မတ္ဘုိ ့ရန္ ဘုရားသခင္၏ နိင္ငံေတာ္ ေရာက္ဘုိ႕ရန္ လူမတတ္နိင္ပါ။ ထုိအရာမ်ားကုိအတုိခ်ဳံး၍ဆက္ေလ့ လာၾကစုိ ့။ အျပစ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍လူသည္အျပစ္ကင္းဘုိ ့ရန္ မတတ္နိင္ပါ။ က်မ္းစာက- အဲသေယာပိလူ သည္ မိမိအေရ၏အဆင္းကုိ၄င္း၊ က်ားသစ္ သည္ မိမိအကြက္အက်ားကုိ၄င္း ေျပာင္းလဲနိင္သေလာ။ေျပာင္းလဲ နိင္ လွ်င္ ဒုစရုိက္ကုိ ျပဳေလ့ ရွိေသာသူတုိ႕သည္သုစရုိက္ကုိ ျပဳျခင္းငွါ တတ္နိင္ၾကလိမ့္မည္- ဟုဆုိသည္ (ေယရမိ၊၁၃း၂၃)။ လူသည္အျပစ္ မလုပ္ဘဲမေနနိင္ပါ။ အဲသေယာပိလူ (လူမဲ)သည္ အသားျဖဴလာမွ က်ားသစ္သည္ အကြက္ အက်ားေျပာင္းလာမွလူသည္ အျပစ္ မလုပ္ဘဲေနနိင္မည္။
အျပစ္အခႏွင့္ပတ္သက္၍
က်မ္းစာက - အျပစ္၏အခသည္ေသျခင္းေပတည္း - ဟုဆုိသည္ (ေရာ၊၆း၂၃)။ လူသည္ အျပစ္၏အခအတြက္ အေသခံပါက မည္ကဲ့သုိ ့ထာ၀ရ အသက္ရနိင္မည္နည္း။ လူသည္မိမိ အျပစ္အတြက္အေသခံလွ်င္ ငရဲက်ဘုိ႕ရန္ သာလွ်င္ရွိသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ လူသည္ အျပစ္၏ အခအတြက္ မေပးဆပ္နိင္ေခ်။
အျပစ္ေဆးေၾကာျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍
လူသည္ေနာင္တရ၍ ေနာက္ထပ္အျပစ္မက်ဴးလြန္ဘုိ႕ရန္ၾကဳိးစား တတ္သည္။ သုိ ့ေသာ္အျပစ္မလုပ္ဘဲမေနနိင္။ ထုိ မွ်သာမက က်ဴးလြန္ျပီးေသာ အျပစ္မ်ားသန္ ့ရွင္းစင္ၾကယ္ ေစဘုိ ့ရန္ မတတ္နိင္ပါ။ က်မ္းစာက-လူ၏အျပစ္ကို ေျဖေသာ အရာကား အေသြးျဖစ္ သတည္း - ဟု ဆုိသည္ (၀တ္ျပဳ ရာ၊၁ရး၁၁)။ တဖန္- အေသြးမသြန္းေလာင္းဘဲအျပစ္ေျဖလႊတ္ျခင္း မရွိ-ဟုဆုိျပန္သည္ (ေဟျဗဲ၊၉း၂၂)။ လူသည္ မိမိအ ျပစ္သန္ ့ရွင္းေစဘုုိ ့ရန္ အေသြးသြန္းစရာမရွိပါ။ တိရစ္ၦာန္ အေသြးအားျဖင့္လည္း ဘုရားသခင္က လက္မခံနိင္ေတာ့ပါ။ မိမိအေသြး သြန္းလွ်င္လည္းအျပစ္သား၏အေသြးသည္ မသန္ ့ရွင္းပါ၊ ထုိ ့ေၾကာင့္ လူသည္ အျပစ္ကင္း ေအာင္မတတ္နိင္ပါ။
ကုသုိလ္ေကာင္းမွုႏွင့္ပတ္သက္၍
လူသည္ဘုရားသခင္ က လက္ခံလာ ေအာင္ ကုသုိလ္ေကာင္းမွုကုိအားကုိး တတ္သည္။ ဆယ္ဘုိ ့တဘုိ ့လွဴျခင္း၊ အ လွဴေငြ ထည့္ျခင္း၊ ဆင္းရဲသားမ်ားကုိ မစျခင္း၊ ဘာသာေရးလုပ္ ငန္းမ်ား၌ ပါ၀င္လွဴဒါန္းျခင္းတုိ ့ျဖင့္ အျပစ္ ျပႆနာ ေျပလည္မည္ဟု ထင္တတ္ သည္။ သုိ ့ေသာ္က်မ္းစာက-အကြ်န္ပ္တုိ ့ရိွ သ မွ် သည္စင္ၾကယ္ျခင္း မရွိပါ။ ျပဳဘူးသမွ်ေသာ ကုသုိလ္ေကာင္းမွု တုိ႕သည္ လည္း ညစ္ေသာအ၀တ္ႏွင့္တူၾကပါ၏-ဟု ဆုိထားပါသည္ (ေဟရွာယ၆၄း၆)။ လူ၏ ကုသုိလ္သည္လူ၏အျမင္၌ ေကာင္းေသာ္လည္း ဘုရားအျမင္၌ ညစ္ေသာအ၀တ္ႏွင့္ တူသည္။ ထုိမွ်မက ကုသုိလ္ေကာင္းမွုျဖင့္ အျပစ္ ျပႆနာကုိ မေျဖရွင္းနိင္ပါ။ ဥပမာ လူသတ္သမားတဦးသည္ ကုသုိလ္ မည္မွ်ပင္ ျပဳေသာ္လည္း အျပစ္မေျပနိင္ပါ။ လူသတ္မွုအတြက္ ျပစ္ဒဏ္္ခံ ရမည္သာျဖစ္သည္။
ပညတ္ေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍
လူသည္ပညတ္ေတာ္ လုိက္ေလွ်ာက္ျခင္း အားျဖင့္အျပစ္ကင္းမည္။ ထာ၀ရအသက္ရမည္ဟု ထင္တတ္သည္။ သုိ႕ေသာ္လည္း က်မ္းစာက- ပညတ္တရား အလုံးစုံ ကုိေစာင့္ ေရွာက္သည္တြင္တစုံတခု၌ မွားယြင္း ပါက ပညတ္အလုံးစုံကုိလြန္က်ဴးေသာ အ ျပစ္ရွိ၏-ဟု ဆုိပါသည္ (ယာကုပ္ ၂း၁၀)။ လူသည္ပညတ္တရားအလုံးစုံကုိမေလွ်ာက္နိင္ပါ။ လုိက္ ေလွ်ာက္မည္ ဟုသာ ေျပာတတ္ၾကသည္။ လုိက္ေလွ်ာက္ ႀကိဳးစားသူမမ်ားပါ။ ထုိမွ်သာမက ပညတ္ေတာ္ မလုိက္ေလွ်ာက္နိင္ေသာေၾကာင့္ က်ိန္ျခင္းႏွင့္ေသျခင္းကုိသာ ျဖစ္ေစသည္ (ဂလာ ၃း၁၀၊ ေရာမ ရး၁၁)။ ထုိေၾကာင့္ လူသည္ ပညတ္တရားႏွင့္ပတ္ သက္၍ ဘာမွ်မလုပ္တတ္ပါ။
ဒုတိယေမြးဘြားျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍
လူသည္ပဌမေမြးဘြားေသာအခါအာဒံ၏သားသမီးအ ျဖစ္ေမြးဘြားသည္။ ပဌမေမြးဘြားျခင္းသည္မိခင္၀မ္းထဲမွ ကုိယ္ခႏၶာအားျဖင့္ ေမြးဘြားသည္။ ထုိေမြးဘြားျခင္းပင္လွ်င္ မိမိလုပ္ေဆာင္ခ်က္မပါပါ။ ထုိမွ်သာမက သခင္ေယရွက- ဒုတိယေမြးဘြားျခင္း မခံေသာသူ မည္သည္ကား ဘုရားသခင္၏နိင္ငံေတာ္ကုိမျမင္ရဟု ငါအမွန္အကန္ဆုိသည္ဟုမိန္ ့ေတာ္မူ၏-(ေယာ၊၃း၃)။ ပဌမေမြးဘြားျခင္း မခံေသာ သူသည္ ဤေလာကထဲသုိ ့မေရာက္ရုံသာမက ဤေလာကကုိလည္း မျမင္ၾကပါ။ ထုိ႕နည္းတူ ဒုတိယေမြးဘြားျခင္း မခံေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၏ ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ မေရာက္ရုံမက ျမင္လည္းမျမင္ရပါ။
သခင္ေယရႈက ေရႏွင့္ ၀ိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ေမြးဘြားရမည္ဟု ဆုိသည္။ မည္ကဲ့သုိ႕ ေရႏွင့္၀ိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ေမြးဘြားရ မည္နည္း။ ေရႏွစ္ျခင္း ခံျခင္းအားျဖင့္ ေမြးဘြားရမည္ေလာ။ ေရႏွစ္ျခင္းအားျဖင့္ ျဖစ္လွ်င္ ေရႏွစ္ျခင္း ခံသူတုိင္း ဘုရားသခင္၏ ႏုိင္ငံေတာ္ ေရာက္မည္။ သုိ႕ေသာ္ေရႏွစ္ျခင္း ခံသူတုိင္း ဘုရားသခင္၏ ႏုိင္ငံေတာ္ေရာက္မည္မဟုတ္။ ၀ိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ မည္သုိ႕ ေမြးရမည္နည္း။ လူအားျဖင့္ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ဒုတိယေမြးဘြားျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘာမွ်မတတ္ႏုိင္ပါ။
ထာ၀ရအသက္ႏွင့္ ပတ္သက္၍
လူသည္ ထာ၀ရအသက္ရဘုိ႕အက်င့္ေကာင္းျခင္း၊ ပညတ္ေတာ္လုိက္ ေလွ်ာက္ျခင္း၊ အလွဴေပးျခင္း၊ ဘာသာေရးလုိက္စားျခင္း စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳးစားတတ္ၾကသည္။ သုိ႕ေသာ္ ထာ၀ရအသက္သည္ ထုိအရာမ်ား၌မရွိ။ ဘုရားသခင္က ထာ၀ရအသက္ကုိ ခရစ္ေတာ္၌ ထည့္ထားသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္ရမွသာ ထာ၀ရအသက္ရႏုိင္ေပမည္ (၁ေယာ၊၅း၁၁-၁၂) သုိ႕ျဖစ္လွ်င္ ခရစ္ေတာ္ မပါဘဲ မည္ကဲ့သုိ႕ ထာ၀ရအသက္ရႏုိင္မည္နည္း။ လူသည္ ထာ၀ရအသက္ရဘုိ႕ရန္ မည္သုိ႕မွ် မလုပ္တတ္ပါ။
စာတန္ႏွင့္ ပတ္သက္၍
လူသည္စာတန္၏ သားသမီးျဖစ္သည္။ သခင္ေယရႈက သင္တုိ႕သည္ သင္တုိ႕အဘတည္းဟူေသာ စာတန္မာရ္နတ္မွ ဆင္းသက္ ၾက၏-ဟု ဆုိသည္ (ေယာ၊၈း၄၄)။ အဘစာတန္ႏွင့္ မည္ကဲ့သို႕ အဆက္ျဖတ္မည္နည္း။ လူအားျဖင့္ မည္သုိ႕မွ် မလုပ္တတ္ပါ။
အာဒံႏွင့္ ပတ္သက္၍
လူသားတုိင္း အာဒံမွ ဆင္းသက္ၾကသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ အာဒံနည္းတူ အျပစ္ႏွင့္က်ိန္ျခင္းခံရသည္။ ေမြးရာပါအျပစ္ရွိၾကသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ အာဒံႏွင့္ အဆက္ျပတ္ဘုိ ့လုိသည္။ ထုိသုိ႕အာဒံႏွင့္အဆက္ ျပတ္ဘုိ ့ရန္မည္သုိ႕ လုပ္ရမည္ နည္း။ လူအားျဖင့္ မတတ္္နိင္ပါ။
သုိ ့ျဖစ္လွ်င္မည္သုိ ့လုပ္ရမည္နည္း
ဤေမးခြန္းသည္ လူတုိင္း ေမးသင့္ေသာ ေမးခြန္းျဖစ္သည္။ ေမးခြန္း မေမး သူမ်ားသည္ မိမိတုိ ့၏အေျခအေနကုိ မသိ၊ ျပသနာလည္းမရွိ၊ ထုိ႕ေၾကာင့္ ေၾကာက္ရမွန္း လည္း မသိေသာေၾကာင့္လြတ္လမ္းကုိလည္းမရွာ၊ မိမိတို ့အျပစ္၌ ပ်က္စီးမည္သာျဖစ္သည္။
ဤေမးခြန္းကုိ ဣေရလ လူမ်ဳိးမ်ားက တမန္ေတာ္ မ်ားထံေမးခဲ့ဘူးသည္ (တမန္၂း၃ရ)။ ထုိဣသေရလ လူမ်ား အေနျဖင့္မိမိတုိ႕၌ ဘာမွ် မလုိ ဘုရားဖက္၌ စိတ္အားႀကီး၍ ဘုုရားတရားႏွင့္ေနေသာသူမ်ားဟူ၍ ထင္မွတ္ၾကသည္။ ဘုရားဖက္၌ စိတ္အားႀကီးေသာေၾကာင့္ သူ
တုိ႔အျမင္၌ သခင္ေယရွုကုိ လမ္းလြဲဦးေဆာင္သူဟူ၍ သတ္လုိက္ၾကသည္။ သုိ႔့ေသာ္မိမိတုိ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္မွားယြင္းေၾကာင္းႏွင့္ ကယ္တင္ ျခင္းႏွင့္ အျပစ္လႊတ္ ျခင္းအဘုိ ့အလုိ ့ငွါမတတ္နိင္ေၾကာင္း သိရွိလာၾက ေသာအခါ တမန္ေတာ္မ်ားထံအဘယ္သုိ ့ျပဳရမည္နည္းဟု ေမးၾကသည္။
ထုိေမးခြန္းကုိဖိလပ္ၸိျမိဳ ့ေထာင္မွဴးကလည္းရွင္ေပါလု ႏွင့္သိလတုိ႕ ထံေမးခဲ့ ဘူးသည္။ ေပါလုႏွင့္သိလတုိ ့သည္ေထာင္ ထဲ၌ ဘုရားသခင္ကုိခ်ီးမြမ္းၾကေသာအခါ ဘုရားသခင္၏တန္ခိုး ေတာ္ေၾကာင့္ေထာင္တံခါးမ်ားပြင့္ကုန္သည္။ ထုိအခါ ေထာင္ သားမ်ား ထြက္ကုန္ ျပီဟုထင္မွတ္သျဖင့္ ေထာင္မွဴး သည္ကုိယ္ ကုိယ္ကုိသတ္ေသဘုိ႕ ၾကံစည္သည္။ သုိ ့ေသာ္ ေပါလု ႏွင့္သိလတုိ ့က တားၾကသည္။ ထုိအခါ ေထာင္မွဴး သည္ ေပါလုႏွင့္ သိလတုိ႕၏ ေျခရင္း၌ တုန္လွုပ္ျပတ္ ၀ပ္ ေလ ၏။ သူ တုိ ့ကုိ ျပင္သုိ ့ထုတ္ျပီးလွ်င္- သခင္တုိ ့အကြ်န္ပ္သည္ ကယ္တင္ျခင္း သုိ ့ ေရာက္အံ့ ေသာငွါ အဘယ္သုိ ့ျပဳရမည္နည္းဟုေမးေလွ်ာက္ေလ၏-(တမန္ ၁၆း၂၅-၃၀)။
ထုိသုိ ့ေသာ ေမးခြန္းေမးသူမ်ားသည္ ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ေတြ ့သူမ်ား လူ႔ အပုိင္း၌ အခက္ အခဲႀကဳံ၍ ဘာမွမလုပ္တတ္ေသာ အေျခအေနမ်ဳိဳးမွသာ ေမးေလ့ ရွိသည္။ မိတ္ေဆြ သည္ထုိေမးခြန္းကုိ ေမးျပီေလာ။ သုိ ့မဟုတ္ ေမးစရာမ လုိဟု ထင္သေလာ။
သင္ခန္းစာ (၁၂) မွ ေမးခြန္းမ်ား
၁။ လူသည္အျပစ္မလုပ္ဘဲေနနိင္ပါသလား။----------------------
၂။ လူသည္သုစရုိက္တည္းဟူေသာေကာင္းမွုလုပ္ရန္လူမဲသည္ဘာလုပ္ ရမည္နည္း။-----------------------
၃။ လူသည္အျပစ္၏ အခေသျခင္းကုိေပးဆပ္ နိင္ပါသလား။ ---------------
၄။ လူ ့အျပစ္ေဆးေၾကာရန္လူ၌ သန္ ့ရွင္းေသာအေသြးရွိပါသလား။---------
၅။ ကုသုိလ္ေကာင္းမွုသည္အျပစ္ျပႆနာကုိေျဖရွင္းနိင္ပါသလား။------------
၆။ ပညတ္တရားသည္မည္သည့္အရာသာျဖစ္ေစနိင္သနည္း၊ ----------------
ရ။ ဒုတိယေမြးဘြားရန္လူသည္တတ္နိင္ပါသလား။--------------------------
၈။ ခရစ္ေတာ္မပါဘဲထာ၀ရအသက္ရနိင္ပါသလား။-------------------------
၉။ စာတန္ႏွင့္အာဒံ အမ်ိဳးမွ မည္သုိ႕ ျပတ္ႏုိင္မည္နည္း။--------------------
၁၀။ ေထာင္မွဴးက မည္သုိ ့ေမးသနည္း။-------------------------------------
0 comments:
Post a Comment