သင္ခန္းစာ (၁)
ပညတ္ေလးမ်ဳိး
က်မ္းစာ၌ ပညတ္ေတာ္ေပါင္း ၆၁၃ပါး႐ွိသည္။ ထိုပညတ္ေတာ္မ်ားသည္ ေမာေ႐ွ ေရးထားေသာ ပညတၱိက်မ္း မ်ားျဖစ္ေသာ-
ကမၻာဦးက်မ္း (Genesis)
ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း (Exodus)
၀တ္ျပဳရာက်မ္း (Leviticus)
ေတာလည္ရာက်မ္း (Numbers)
တရားေဟာရာက်မ္း (Deuteronomy)
မ်ား၌႐ွိသည္။ ထိုပညတ္ေတာ္မ်ားကို ေလးပိုင္း ပိုင္းႏိုင္သည္။
၁။ ၀တ္ျပဳျခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္
မည္သည့္ဘုရားကို မည္သို႔ကိုးကြယ္မည့္အေၾကာင္းမ်ားကို ေဖၚျပသည္။ ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါးအထဲ၌ ပဌမမွ စတုတၳပညတ္ အထိ၌ ပါေသာ ငါမွတပါးအျခားေသာဘုရားကို မကိုးကြယ္ရ၊ ႐ုပ္တုမကိုးကြယ္ရ၊ ဘုရားနာမကိုအလြဲမသံုးရ၊ ဥပုသ္ေန႔ေစါင့္ပါဟူေသာ အရာတို႔သည္ ၀တ္ျပဳျခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္မ်ားျဖစ္သည္။
၂။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာပညတ္
လူလူခ်င္းမည္ကဲ့သို႔ အုပ္ခ်ဳပ္မည့္ အရာမ်ားကို ေဖၚျပထားေသာ ပညတ္ျဖစ္သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ပညတ္ တခ်က္ကိုေဖၚျပပါက၊ "လူခဵင္းအမႁ႟ႀိ၍ မင္းထံ၌အစီရင္ခံလဵက္၊ မင္းေ႟ႀႚမႀာ တရားေတၾႚဳကေသာအခၝ၊ ေဴဖာင့္မတ္ေသာသူကုိ အဴပစ္လၾတ္ေစဴခင္းငႀၝ၎၊ ဆုိးေသာသူကုိ အ႟ႁံးခံ ေစဴခင္းငႀၝ၎ စီရင္ရမည္။-ဆုိးေသာသူသည္ အ႟ုိက္ခံထုိက္လ႖င္၊ တရားသူ႒ကီးသည္ ကုိယ္မဵက္ေမႀာက္၌ သူႚကုိခဵ၍။ အဴပစ္ႎႀင့္ အေလဵာက္ မည္မ႖ေသာ ဒဏ္ခဵက္ဴဖင့္႟ုိက္ေစရမည္။-သုိႚေသာ္လည္း ဒဏ္ခဵက္ေလးဆယ္ထက္ မလၾန္ေစရ။ လၾန္၍မဵားစၾာ ေသာဒဏ္ခဵက္ဴဖင့္ ႟ုိက္လ႖င္၊ သင္၏အမဵႂိးသားခဵင္း သည္ ယုတ္ညံ့ေသာသူဴဖစ္ဟန္႟ႀိမည္ကုိ စုိးရိမ္စရာ႟ႀိ၏။-"(တရား၊ ၂၅း၁-၃)
၃။ ကိုယ္က်င့္တရားပိုင္းဆိုင္ရာပညတ္
လူလူခ်င္း မည္ကဲ့သို႔ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံၾကမည့္အေၾကာင္းမ်ားကို ေဖၚျပထားေသာ ပညတ္ျဖစ္သည္။ ပညတ္ေတာ္ ဆယ္ပါး အထံ၌ ပဥၥမပညတ္မွ ဒသမ ပညတ္အထိ၌ ပါေသာ ေအာက္ပါပညတ္မ်ားသည္ ကိုယ္က်င့္တရားပိုင္းဆိုင္ရာပညတ္ မ်ားျဖစ္သည္။
"သင္၏ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား ေပးသနားေတာ္မူေသာဴပည္၌ သင္၏အသက္တာ ႟ႀည္မည္အေဳကာင္း၊ သင္၏မိဘကုိ႟ိုေသစၾာဴပႂေလာ့။
လူအသက္ကုိ မသတ္ႎႀင့္။-သူႚမယားကုိ မဴပစ္မႀားႎႀင့္။-သူႚဥစၤာကုိ မခုိးႎႀင့္။-ကုိယ္ႎႀင့္စပ္ဆုိင္ေသာသူတဘက္၌ မမႀန္ေသာ သက္ေသကုိ မခံႎႀင့္။ ကုိယ္ ႎႀင့္စပ္ဆုိင္ေသာသူ၏အိမ္ကုိ တပ္မက္လုိခဵင္ေသာစိတ္မ႟ႀိေစႎႀင့္။ ကုိယ္ႎႀင့္စပ္ဆုိင္ေသာ သူ၏မယား၊ သူ၏က႗န္ေယာက္ဵားမိန္းမ၊ ႎၾား၊ ဴမည္းမႀစ၍ ကုိယ္ ႎႀင့္စပ္ဆုိင္ ေသာသူ၏ဥစၤာတစုံ တခုကုိမ႖ တပ္မက္လုိခဵင္ေသာစိတ္မ႟ႀိေစႎႀင့္ဟု မိန္ႚေတာ္မူ၏။ " (ထြက္၊ ၂၀း၁၂-၁၇)
၄။ စားေသာက္ျခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္
မည္သည့္ အစားအစာမ်ား စား၌ မည္သည့္အရာမ်ားေ႐ွာင္ရမည္ဟူေသာ ပညတ္မ်ားျဖစ္သည္။ လူအမ်ားစုက ကိုယ္က်င့္တရားပိုင္း ဆိုင္ရာ ပညတ္ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ပညတ္မ်ားကိုသာ သိ၌ စားေသာက္ျခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဆိုင္ရာ ပညတ္မ်ားကို မသိၾက။ အေရးႀကီးသည္ ဟု မထင္ေသာေၾကာင့္ မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္သလို စားေသာက္ၾက၊ ကိုးကြယ္ၾကသည္။
စားေသာက္ျခင္းဆိုင္ရာပညတ္ခ်ဳိးေဖါက္လွ်င္ ကိုယ္ခႏၶာက ခံစားရသည္။ ၀တ္ျပဳျခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္ခ်ဳိးေဖါက္ပါက ၀ိညာဥ္က ခံစားရသည္။
စားေသာက္ျခင္းဆိုင္ရာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘုရားသခင္က သန္႔႐ွင္းေသာအစားအစာႏွင့္ မသန္႔႐ွင္းေသာအစားအစာကို ၀တ္ျပဳရာက်မ္း အခန္းႀကီး (၁၁) ၌ ဤသို႔ ေဖၚျပထားသည္။ " ခၾၝကၾဲဴပား၍ စား႓မႂံႚဴပန္ေသာသားမဵားကုိ သင္တုိႚသည္ စားရေသာအခၾင့္႟ႀိ၏။-သုိႚေသာ္လည္း၊ စား႓မံႂႚဴပန္ေသာသား၊ ခၾၝကၾဲဴပား ေသာသားတုိႚတၾင္မစားရေသာသားဟူမူကား၊ ကုလားအုပ္သည္ စား႓မႂံႚဴပန္ေသာ္လည္း ခၾၝမကၾဲဴပားေသာေဳကာင့္ သင္တုိႚ၌မစင္ဳကယ္။-႟ႀာဖန္သည္ စား႓မႂံႚဴပန္ေသာ္လည္း၊ ခၾၝမကၾဲဴပားေသာေဳကာင့္ သင္တုိႚ၌မစင္ဳကယ္။-အာရနဘက္သည္ စား႓မံႂႚဴပန္ေသာ္လည္း ခၾၝမကၾဲဴပားေသာေဳကာင့္ သင္တုိႚ၌ မစင္ဳကယ္။-ဝက္သည္ ခၾၝကၾဲဴပားေသာ္လည္း၊ စား႓မႂံႚမဴပန္ေသာေဳကာင့္ သင္တုိႚ၌ မစင္ဳကယ္။-ထုိသုိႚေသာတိရစၽာန္အသားကုိ မစားရ။ အေသေကာင္ ကုိလည္း မထိရ။ မစင္ဳကယ္ဟု သင္တုိႚမႀတ္ရဳကမည္။"
(၀တ္၊ ၁၁း၃-၈)
အေသြးႏွင့္တိရစၦာန္အဆီ
ဘုရားသခင္သည္ သူဖန္ဆင္းေသာ တိရစၦာန္မ်ား၏အဆီၽႏွင့္ အေသြးမ်ားကို မစားဘို႔ရန္ ပညတ္ထားခဲ့သည္။ "သင္တုိႚအမဵႂိးအစဥ္အဆက္ တုိႚသည္၊ ေနေလရာရာ၌ဆီဥကိုမစားရ၊ အေသၾးကုိမစားရဟု ထာဝရပညတ္ေတာ္ဴဖစ္သည္ဟု မိန္ႚေတာ္မူ၏။ "(၀တ္၊ ၃း၁၇)
"သင္တုိႚသည္ ေနေလ ရာရာ ၌ ငႀက္ေသၾး၊သားေသၾးမႀစ၍ အေသၾးမည္မ႖ကုိ မစားရ။-"(၀တ္၊ ၇း၂၆) "ဣသေရလအမဵႂိးသားမႀစ၍၊ သင္တုိႚတၾင္ တည္းေန ေသာ တပၝးအမဵႂိးသား တစုံတေယာက္သည္၊ အေသၾးတမဵႂိးမဵႂိးကုိစားလ႖င္၊ ထုိသူကုိငၝသည္မဵက္ႎႀာထား၍သူ၏ အမဵႂိးမႀပယ္႟ႀင္းမည္။-အေဳကာင္းမူကား၊ ကုိယ္ခႎၭာ အသက္သည္ အေသၾး၌တည္၏။ သင္တုိႚဴပႂေသာအဴပစ္ကုိ ေဴဖေစဴခင္းငႀၝ၊ ထုိအေသၾးကုိသင္တုိႚအား ယဇ္ပလၴင္ေပၞမႀာ ငၝေပး႓ပီ။ လူအဴပစ္ကုိ ေဴဖေသာအရာ ကား၊ အေသၾးဴဖစ္သတည္း။-ထုိေဳကာင့္ သင္တုိႚ၌အဘယ္သူမ႖ အေသၾးကိုမစားရ။ သင္တုိႚတၾင္ တည္းေနေသာ တပၝးအမဵႂိးသားလည္း အေသၾးကိုမစားရဟု ဣသေရလအမဵႂိးသားတုိႚအား ငၝ့အမိန္ႚေတာ္႟ႀိ၏။-ဣသေရလ အမဵႂိးသားမႀစ၍ သင္တုိႚတၾင္ တည္းေနေသာ တပၝးအမဵႂိးသား တစုံ တေယာက္သည္၊ မုဆုိးလုပ္၍ စားစရာဘုိႚ သား၊ ငႀက္ကုိ ဘမ္းမိလ႖င္၊ အေသၾးကုိသၾန္၍ ေဴမႎႀင့္ဖုံးရမည္။-အေသၾးသည္ ခပ္သိမ္းေသာကုိယ္ခႎၭာ အသက္ ႟ႀင္ရာ အေဳကာင္းဴဖစ္၏။ ထုိေဳကာင့္ သင္တုိႚသည္ တစုံတခုေသာကုိယ္ခႎၭာ၏အေသၾးကိုမစားရဟုဣသေရလအမဵႂိးသားတုိႚအား ငၝ့အမိန္ႚေတာ္ ႟ႀိ၏။ ခပ္သိမ္းေသာကုိယ္ခႎၭာအသက္သည္ အေသၾး၌ တည္ေသာေဳကာင့္၊ အေသၾးကုိစားေသာသူမည္သည္ကား၊ ပယ္႟ႀင္းဴခင္းကုိ ခံရမည္။- (၀တ္၊ ၁၇း၁၀-၁၄)
အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားက အေသြးႏွင့္အဆီစားျခင္းျဖင့္ ကယ္တင္ျခင္း႐ႈံးမည္ေလာဟု ေမးႏိုင္သည္။ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ဆီႏွင့္အေသြးစားျခင္းျဖင့္ မဆံုး႐ႈံးႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္အေသြး၌ ေရာဂါမ်ား၍ အဆီသည္ ေသြးေၾကာပိတ္ေစႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိ ကိုယ္ခႏၶာကို က်န္းမာေစလို၍ အသက္တာ႐ွည္လိုလွ်င္ အေသြးႏွင့္အဆီကို မစားသင့္ေခ်။ ဘုရားသခင္သည္ သူဖန္ဆင္းထားေသာ အရာမ်ားကို သိသည္။ ထိုေၾကာင့္ လူအတြက္ မစားရမည့္အရာမ်ားကို သတိေပးသည္။ နားမေထာင္ေသာသူသည္ နာတာ႐ွည္ေရာဂါရသည္သာမက ေလာက၌ အသက္တာတိုေတာင္းႏိုင္သည္။
အေသြးႏွင့္အဆီသာမက မစားသင့္ေသာအရာမ်ားမွာ ၾကက္ဥအႏွစ္၊႐ိုးတြင္းျခင္ဆီ မွန္သမွ်၊ဦးေႏွာက္၊မလိုင္၊တိရစၦာန္ အေရခြံမ်ား မစားသင့္ေခ်။ အရသာ႐ွိသည္ဟုဆိုေသာ အခ်ဳိ အစိမ့္မ်ားကိုေ႐ွာင္သင့္သည္။ အထူးသျဖင့္တိုးတက္ေသာႏိုင္ငံ၌ ေနေသာ သူမ်ား ေ႐ွာင္သင့္သည္။ ထိုအရာမ်ားအစား ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္ႏွင့္ သစ္သီး၀လံမ်ား မ်ားမ်ား စားသင့္သည္။အစားအေသာက္မဆင္ျခင္ေသာေၾကာင့္ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ား ေလျဖတ္ ေရာဂါ၊ ႏွလံုးေသြးေၾကာ၊ဦးေႏွာက္ ေသြးေၾကာ ပိတ္ကာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ အေသေစါၾကသည္။ ထိုအခါ ယံုၾကည္သူျဖစ္လွ်င္ ဘုရားသခင္ ၏အလိုေတာ္ ေၾကာင့္ဟု ဆိုၾကသည္။ မယံုၾကည္သူျဖစ္လွ်င္ ကံဆိုးသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ အမွန္မွာ ႐ွည္ေသာအသက္တာကို ေပးလိုေသာ္လည္း သူ ပညတ္ထားေသာ စားေသာက္ျခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္ကို ခ်ဳိးေဖါက္ေသာေၾကာင့္ ေစာေစာစီးစီး ေသရၾကသည္။ ေသေသာသူသည္ ဘာမွ် မသိေတာ့ေသာ္လည္း က်န္ရစ္သူ မိသားစုမ်ား အလြန္နာက်င္စြာ ခံစားၾကရသည္။
ကိုယ္က်င့္တရားပိုင္းဆိုင္ရာပညတ္
ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံ ေရာက္မေရာက္လည္း ကိုယ္က်င့္တရားျဖင့္တိုင္းတာၾကသည္။ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းပါက ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံသို႔ ပို႔ေဆာင္၍ မေကာင္းပါက ငရဲသို႔ခ် ပစ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ေကာင္းကင္ပိုင္႐ွင္ ဘုရားသခင္ကမူ ၀တ္ျပဳျခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္ျဖင့္ တိုင္းတာေၾကာင္း ေတြ႕ရ သည္။ ထိုအရာကို မည္ကဲ့သို႔ သိရသနည္းဟူမူကား၊ သခင္ေယ႐ႈက ကိုယ္က်င့္တရားပိုင္း၌ အလြန္လိုက္စားေသာ ဖါရိ႐ွဲမ်ား ကို"အခၾန္ခံတုိႛႎႀင့္ ဴပည္တန္ဆာတုိႚသည္ သင္တုိႛအရင္ ဘုရားသခင္၏ႎုိင္ငံေတာ္သုိႛဝင္တတ္ဳက၏။-" ဟုဆိုခဲ့သည္။ (မ၊ ၂၁း၃၁) အခြန္ခံတို႔ႏွင့္ ျပည္တန္ဆာတို႔သည္ သူတို႔ေခတ္၌ အလြန္အျပစ္ႀကီးသည္ဟု သတ္မွတ္ျခင္းခံရ၍ မည္သူကမွ်မေပါင္းေဖၚလိုၾက။ သို႔ေသာ္ သခင္ေယ႐ႈက သင္တို႔အရင္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္မည္ဟု ဆိုသည္။
ဘုရားတရား၌ အလြန္စိတ္အားႀကီးေသာ ဣသေရလမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ႐ွင္ေပါလုက ဤသို႔ ဆိုခဲ့သည္၊ "ညီအစ္ကုိတုိႚ၊ ဣသေရလ လူတုိႚ သည္ ကယ္တင္ေတာ္မူဴခင္းသုိႚေရာက္ေစဴခင္းငႀၝ၊ ငၝ၏ေစတနာအလုိ႟ႀိ၍ ဘုရားသခင္ကုိဆုေတာင္းေလ့႟ႀိ၏။-ထုိသူတုိႚသည္မႀန္ေသာပညာ မ႟ႀိေသာ္ လည္း၊ ဘုရားသခင္ဘက္၌ စိတ္အား႒ကီးသည္ဟု သူတုိႚအဘုိႚ ငၝသက္ေသခံ၏။
ထုိသူတုိႚသည္ ဘုရားသခင္၏ေဴဖာင့္မတ္ဴခင္းတရားကုိမသိဘဲ၊ ကုိယ္ေဴဖာင့္မတ္ဴခင္းကုိတည္ေစဴခင္းငႀၝ ႟ႀာ႒ကံေသာေဳကာင့္၊ ဘုရားသခင္၏ ေဴဖာင့္မတ္ဴခင္းတရားကုိဝန္မခံဳက။-" (ေရာ၊ ၁၀း၁-၃)
ဣသေရလလူမ်ားသည္ ဘုရားဖက္၌ စိတ္အားႀကီးေသာ္လည္း အဘယ္ေၾကာင့္ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ မေရာက္သနည္း ဟူမူကား ဘုရားသခင္ ကိုးကြယ္နည္း မမွန္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ ၀တ္ျပဳျခင္းဆိုင္ရာ၌ မွားယြင္း၍ ကိုယ္က်င့္တရားပိုင္း ဆိုင္ရာ၌ ႀကိဳးစား အားထုတ္ၾကသည္။ သူတို႔ကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္မမွား ဘို႔ အေရးႀကီးသည္။
ကိုးကြယ္မွားျခင္း
စကားပံု၌ ကုန္သြယ္မွားလွ်င္ တေခါက္၊ ေတာင္ယာခုတ္မွားလွ်င္ တႏွစ္၊ အိမ္ေထာင္ျပဳမွားလွ်င္ တသက္၊ ဟုဆိုသည္။ ထိုစကားပံုသည္ အဆံုး၌ ကိုးကြယ္မွားလွ်င္ ထာ၀ရဟု ထပ္ထည့္ဘို႔ လိုသည္။ ကုန္သြယ္မွားလွ်င္ ေငြမ်ားစြာ ႐ႈံးေသာေၾကာင့္ ေနာင္တရ စရာပင္။ ေတာင္ယာခုတ္မွားလွ်င္ တႏွစ္လံုး ၀မ္းစာ ဆံုး႐ႈံးေသာေၾကာင့္ ျပသနာ၊ အိမ္ေထာင္ျပဳမွားလွ်င္ တသက္လံုး စိတ္ဒုကၡ ေရာက္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအရာအားလံုးထက္ အလြန္အေရးႀကီးေသာ အမွားမခံရမည့္အရာသည္ ကိုးကြယ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ကိုးကြယ္မွားျခင္းသည္ ေသျပီးမွသာလွ်င္ သိရမွာျဖစ္၍ ထာ၀ရကာလတိုင္ေအာင္ ခံစားရမွာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အလြန္ သတိထားရမည္။ သို႔ေသာ္ လူအမ်ားစုသည္ လွစ္လွ်ဴ ႐ႈၾကသည္။
သင္ခန္းစာ (၁) ေမးခြန္းမ်ား
၁။ က်မ္းစာ၌ ပညတ္ေတာ္ ဘယ္ႏွစ္ပါး႐ွိသနည္း။……………………………………….။
၂။ ပညတၱိက်မ္းမ်ားကိုေဖၚျပပါ။………………………………………။
၃။ ပညတ္ေတာ္မ်ားကို………ပိုင္း ပိုင္းႏိုင္သည္။ ထိုအရာမ်ားမွာ……………….တို႔ျဖစ္သည္။
၄။ လူအမ်ားသိ၌ အဓိကထားေသာအရာသည္…………….ဆိုင္ရာ ပညတ္ ျဖစ္သည္။
၅။ စားေသာက္ျခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္မလိုက္လွ်င္………က ခံစာ၍ ၀တ္ျပဳျခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္ခ်ဳိးေဖါက္လွ်င္…………က ခံစားရမွာျဖစ္သည္။
၆။ မည္သို႔ေသာ တိရစၦာန္၏အသားမ်ားမစားရသနည္း။……………………………။
၇။ တိရစၦာန္အဆီသည္ ေသြးေၾကာ…………………ေစႏိုင္သည္။
၈။ လူမ်ားထင္မွတ္သည္မွာ…………..ဆိုင္ရာပညတ္ျဖင့္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေရာက္မေရာက္ သတ္မွတ္ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ကမူ……..
ဆိုင္ရာပညတ္ျဖင့္ သတ္မွတ္သည္။
၉။ ဣသေရလ လူမ်ား ဘုရားဖက္၌ စိတ္အားႀကီးေသာ္လည္း အဘယ္ေၾကာင့္ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ မေရာက္ၾကသနည္း။……………………..။
၁၀။ ကိုးကြယ္မွားျခင္းသည္ အေရးႀကီးပါသလား။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။
(ဆရာ ေမာဇက္ေထာင္က်ဳံး)
0 comments:
Post a Comment