သင္ခန္းစာ (၂)
လူႏွစ္မ်ိဳး
ေလာက၌လူမ်ားစြာရွိေသာ္လည္း ႏွစ္မ်ိဳးအားျဖင့္ခြဲျခားႏိုင္သည္။ ထိုအရာမွာ ကိုးကြယ္ျခင္း ဘာသာ ရွိေသာသူႏွင့္ ကိုးကြယ္ျခင္းဘာသာ မရွိေသာသူတို႔ ျဖစ္သည္။
ကိုးကြယ္ျခင္းဘာသာရွိေသာသူ
ကိုးကြယ္ျခင္းဘာသာရွိေသာသူမ်ားသည္ ဤေလာကအသက္ရွင္စဥ္အတြက္သာ မဟုတ္ဘဲ၊ တမလြန္ဘ၀အတြက္ပါ ျပင္ဆင္ေသာသူမ်ားျဖစ္သည္။
ကိုးကြယ္ျခင္းဘာသာမရွိေသာသူမ်ား
ဤသူမ်ားသည္ တမလြန္ဘ၀အတြက္ ဘာမွ်မစဥ္းစား၊ ေလာေလာဆယ္ဘ၀အတြက္သာလွ်င္ အသက္ရွင္ၾကသည္။ ထိုသူမ်ားကို ဘုရားသခင္က လူမိုက္မ်ား ဟုေခၚသည္။ သခင္ေယရႈက - တဖန္ ဥပမာစကားကို မိန္႕ေတာ္မူသည္ကား၊ သူေဌးတဦး၌ ေျမေကာင္း၍ အသီးအႏွံမ်ားလွ၏။ ထုိသူေဌးက၊ ငါသည္ အဘယ္သုိ႕ျပဳရမည္နည္း။ အသီးအႏွံမ်ားကို သိုထားစရာအရပ္မရွိ။ ျပဳမည္အၾကံမူကား၊ ငါ့တိုက္ မ်ားကိုဖ်က္၍ က်ယ္ေသာတိုက္တို႔ကိုတည္ျပီးမွ၊ ငါ၏အသီးအႏွံဥစၥာရွိသမွ်တို႔ကို သိုထားမည္။ ငါ့၀ိညာဥ္အား လည္း၊ အခ်င္း၀ိညာဥ္၊ သင္သည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာသံုးေဆာင္ရန္ ဥစၥာမ်ားကို သိုထားလ်က္ရွိၿပီ။ ၿငိမ္၀ပ္စြာေန ေလာ့။ စားေသာက္ျခင္း၊ ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းကိုျပဳေလာ့၊ ငါေျပာမည္ဟု သူေဌး အၾကံရွိ၏။ ထိုသို႕ အၾကံရွိစဥ္တြင္ ဘုရားသခင္က၊ အခ်င္းလူမိုက္၊ ယေန႔ညဥ္႔ပင္ သင္၏၀ိညာဥ္ကို ရုပ္သိမ္းရာအခ်ိန္ေရာက္လိမ့္မည္။ သို႕ျဖစ္၍ သင္သည္ ျပင္ဆင္သိုထားေသာ ဥစၥာကို အဘယ္သူပိုင္မည္နည္းဟု သူေဌးအား မိန္႕ေတာ္မူ၏ - ဟု ဥပမာ ေပးခဲ့သည္ (လု ၁၂:၁၆-၂၀) ။
ထို႕ေၾကာင့္ တမလြန္ဘ၀အတြက္ ျပင္ဆင္မႈ မရွိ၊ စဥ္းစားျခင္းမရွိေသာသူတို႔သည္ လူမိုက္မ်ားပင္ျဖစ္ သည္။ လူမိုက္မ်ားအတြက္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံ ေရာက္ မေရာက္သည္ စဥ္းစားစရာ မရွိ။ ငရဲသည္ ထိုသူမ်ား အတြက္ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ေကာင္းကင္ဘံုအရွင္ကို မကိုးကြယ္လွ်င္ အဘယ္ကဲ့သို႕ ထိုႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ နိုင္မည္နည္း။ အလြန္၀မ္းနည္းစရာပင္။
ကိုးကြယ္ေသာဘုရားႏွစ္မ်ိဳး
ကိုးကြယ္ျခင္းျပဳေသာသူတို႔အထဲ၌ သူတို႕ကိုးကြယ္သည့္အရာေပၚမွာ မူတည္၍ ႏွစ္မ်ိဳးထပ္မံခြဲျခားႏိုင္ သည္။ ၎တို႕မွာ - အျခားဘုရားကိုးကြယ္ေသာသူႏွင့္ အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာဘုရား ကိုးကြယ္ေသာသူတို႕ ျဖစ္သည္။
အျခားဘုရားကိုးကြယ္ေသာသူ
ကမာၻေပၚ၌ ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာ ေျမာက္မ်ားစြာရွိ၍ ကိုးကြြယ္ေသာသူမ်ားလည္း မ်ားစြာရွိေသာ္ လည္း အသက္ရွင္ေသာဘုရား မဟုတ္ အျခားဘုရားကိုးကြယ္ေသာသူမ်ားရွိသည္။ က်မ္းစာ၌ ဤသို႔ေရးထား သည္ ၾသာသနာပလူ တို႕သည္ ပူေဇာ္ေသာယဇ္ကို ဘုရားသခင္အား ပူေဇာ္ၾကသည္မဟုတ္၊ နတ္ဆိုးတို႕အား ပူေဇာ္ၾက၏ (၁ေကာ ၁၀:၂၀) ။
ထိုသို႕ အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားကို မကိုးကြယ္ေသာသူမွန္သမွ်တို႕သည္ နတ္ဆိုးတို႕အား ကိုးကြယ္သျဖင့္ သူတို႕၏၀ိညာဥ္ မည္သည့္ေနရာသို႕ေရာက္မည္ဟု ထင္ရွားလ်က္ရွိသည္။ နတ္ဆိုးစာတန္ ကိုးကြယ္ေသာေၾကာင့္ စာတန္ ေနမည့္ေနရာ ငရဲအိုင္ထဲသို႕ ေရာက္ရၾကမွာျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ သူတို႕၏ အက်င့္၊ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ႏွင့္ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈမ်ား ထည့္တြက္ စဥ္းစားစရာမလိုေတာ့ေခ်။ အလြန္ ၀မ္းနည္းစရာပင္။
အသက္ရွင္ေသာဘုရားကိုးကြယ္သူမ်ား
အသက္ရွင္ေသာဘုရားကိုးကြယ္သူမ်ား ရွိၾကသည္။ ထိိုသူမ်ားသည္ ေကာင္းကင္ပိုင္ရွင္ကို ကိုးကြယ္ ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ေရာက္ဖို႕ရန္ နီးစပ္သည္။ သို႕ေသာ္ အားလံုးေကာင္းကင္ႏိုင္ငံ၀င္ရၾကမည္ မဟုတ္။ အေၾကာင္းမွာ သူတို႕၏ကိုးကြယ္နည္းအေပၚမွာ အဆံုးအျဖတ္ေပးမွာျဖစ္သည္။
ကိုးကြယ္နည္းႏွစ္နည္း
အသက္ရွင္ေသာဘုရားကို ကိုးကြယ္ေသာသူမ်ားကို ႏွစ္မ်ိဳးခြဲျခားႏိုင္သည္။ ၎တို႕မွာ - ကိုယ့္အလို အတိုင္း ကိုးကြယ္ေသာသူမ်ားႏွင့္ ဘုရားအလုိေတာ္အတိုင္း ကိုးကြယ္ေသာသူမ်ား ျဖစ္သည္။
ကိုယ့္အလိုအတိုင္း ဘုရားကိုးကြယ္သူမ်ား
ဤလူမ်ားသည္ အသက္ရွင္ေသာဘုရားကို ကိုးကြယ္ၾကပါသည္။ ကိုယ့္အလိုအတိုင္း ဘုရားကိုးကြယ္ ေသာသူအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္ပင္ ခ်စ္ၾကသည္။ ဘုရားအလုိ ေတာ္အတိုင္းလည္း အသက္ရွင္လိုေသာ္လည္း မသိေသာေၾကာင့္ မွားယြင္းေသာသူမ်ားရွိသည္။ ထိုသူမ်ား သည္ ရိုးသားစြာ မွားယြင္းေသာသူမ်ားျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ ဘုရားကို မခ်စ္။ သို႕ေသာ္ မိဘမ်ား လက္ထက္မွ စ၍ ဘုရားကိုးကြယ္ေသာေၾကာင့္ အစဥ္အလာျဖစ္၍ ကိုးကြယ္သည္။ ထိုကဲ့သို႕ေသာသူမ်ား သည္ ဘုရားသခင္ကို ယံုၾကည္အားကိုးျခင္း မရွိ၊ ထို႕ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္သည္ ထိုသူတို႔အတြက္ အေရးမၾကီး၊ မိမိ အလိုဆႏၵျပည့္ျခင္းသည္သာ အေရးၾကီးသည္။ ဘုရား၏အလိုေတာ္ကို စိတ္မ၀င္စား၊ နားလည္း မေထာင္၊ ေျပာ၍လည္း မရ၊ အလြန္ သနားစရာပင္။
အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ ဘုရားကိုယံုၾကည္ေသာေၾကာင့္ မဟုတ္၊ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းအတြက္ ကိုးကြယ္ေသာသူမ်ား ျျဖစ္သည္။ ထိုသူမ်ားသည္ အမည္ခံ ဘုရားအမႈေဆာင္မ်ားျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာသူ မ်ားသည္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ မတူညီမွာ စိုးေသာေၾကာင့္သာ ကိုးကြယ္ၾကသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဘုရားအလိုေတာ္ သည္ လံုး၀ အေရးမႀကီး။
အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ ေလာကဥစၥာ ပစၥည္းရွာေဖြျခင္း ေလာကေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ား ရွာေဖြေနေသာ ေၾကာင့္ ဘုရား၏အလိုေတာ္ကို ဂရုမစိုက္ၾကေခ်။ ဘုရားေက်ာင္းေရာက္ႏိုင္ျခင္းသည္ ထိုသူမ်ားအတြက္ ေတာ္ေေလာက္ျပီ။
လူငယ္မ်ားအတြက္ ဘုရားေက်ာင္းသြားျခင္းသည္ လူပ်ဳိ အပ်ဳိ ငန္းဘို႕သာလွ်င္ ျျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္သည္ သူတို႕အတြက္ လံုး၀ အေရးမႀကီးေပ။ ဘုရားေက်ာင္းသည္ သီခ်င္း နားေထာင္ေသာေနရာ လူမ်ားေတြ႕ဆံုေသာေနရာသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။
အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားအတြက္ အသင္းေတာ္၏လုပ္ထံုးလုပ္နည္းသည္ အလြန္အေရးႀကီးသည္ ဟု ထင္ျပန္၍ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ပင္ မသိႏိုင္ေတာ့ေခ်။ အသင္းေတာ္၏ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု၊ စည္းကမ္း စည္းမ်ဥ္းမ်ားကိုသာ စိတ္၀င္စားသည္။ အသင္းေတာ္ဘ႑ာ တိုးတက္ဘို႕သာလွ်င္ စိတ္၀င္စားတတ္သည္။ က်မ္းစာထဲမွ ကိုယ့္အလိုအတိုင္း ဘုရားကိုးကြယ္သူမ်ား ေလ့လာၾကစို႕။
ကာဣန
အာဒံ၏သားႀကီး ကာဣနသည္ လယ္ထြက္သီးႏွံမ်ားႏွင့္ ဘုရားသခင္ကိုပူေဇာ္ေသာအခါ ဘုရားသခင္ က လက္မခံခဲ့ေခ်။ လက္မခံရျခင္း၏အေၾကာင္းရင္းကိုလည္း ဘုရားသခင္က ဤသို႕ေျပာခဲ့သည္ - ထာ၀ရ ဘုရားကလည္း၊ သင္သည္အဘယ္ေၾကာင့္ စိတ္ဆိုးသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာပ်က္သနည္း။ သင္သည္ ေကာင္းမြန္စြာျပဳလွ်င္ အခြင့္မရေလာ။ ေကာင္းမြန္စြာမျပဳလွ်င္ အျပစ္ေျဖေသာ ယဇ္ေကာင္သည္ တံခါးနားမွာ ၀ပ္လ်က္ရွိ၏။ သူသည္ သင္၏အလိုသို႕လိုက္၍၊ သင္သည္ သူ႔ကိုအုပ္စိုးရ၏ ဟု ကာဣနကို မိန္႕ေတာ္မူ၏ - (ကမာၻ ၄:၆-၇) ။
ကာဣနသည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္မွားခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ အလိုရွိေသာအရာကိုမေပးဘဲ မိမိ အလိုရွိေသာအရာကိုေပးခဲ့သည္။ ထိုအခါ ဘုရားသခင္က လက္မခံေခ်။ ထိုကဲ့သို႕ ကိုးကြယ္မွားၿပီးေသာ္ လည္း ဘုရားသခင္က သူ၏အလိုေတာ္ကို ျပန္လည္ေဖၚျပသည္။ တံခါးနား၌ အျပစ္ေျဖေသာယဇ္ေကာင္ကို အသံုးျပဳခဲ့ေသာ္ သူ႔ကိုဘုရားသခင္က လက္ခံမွာျဖစ္သည္။ သိုု႔ေသာ္ ကာဣနသည္ ထိုယဇ္ေကာင္ကို အသံုး မျပဳဘဲ သူ႔ညီကို သတ္ခ့ဲသည္။ ေနာက္ဆံုး၌ ဘုရားသခင္အထံေတာ္မွ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။ ကာဣနသည္ ဘုရားကိုးကြယ္မွားေသာေၾကာင့္ ဆက္တိုက္အျပစ္က်ဴးလြန္သည္။ ပဌမဦးစြာ စိတ္ဆိုး၍ မ်က္ႏွာပ်က္သည္။ ဘုရားေျပာေသာအရာကို လက္မခံေခ်။ သူ႔ညီကို မနာလို ျဖစ္၍ရန္ရွာကာသတ္ခဲ့သည္။ ထာ၀ရဘုရား ကလည္း၊ သင့္ညီ အာေဗလ သည္ အဘယ္မွာရွိသနည္းဟု၊ ကာဣန ကိုေမးေတာ္မူလွ်င္၊ အကြ်ႏု္ပ္ မသိပါ။ အကြ်ႏ္ုပ္သည္ ညီကို ေစာင့္ရေသာသူျဖစ္ပါသေလာဟု ေလွ်ာက္ဆုိ၏ - (ကမာၻ ၄:၉) ။ သူသည္ လိမ္ေျပာ သည္။ ေနာက္ဆံုး၌ ဘုရားသခင္ထံမွထြက္သြားသည္။ ကာဣနကဲ့သို႕ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္မွားလွ်င္ အျပစ္တခုၿပီးတခု က်ဴးလြန္မည္သာျဖစ္သည္။
ရွင္ဘုရင္ေရွာလု
ဣသေရလလူမ်ား၏ ပဌမဦးဆံုးေသာ ရွင္ဘုရင္သည္ ေရွာလု ျဖစ္သည္။ ၁ ရာ ၁၃ ထဲ၌ ဣသေရလ လူမ်ားသည္ ဖိလိတၱိလူမ်ားႏွင့္ စစ္တိုက္ဘို႕ျဖစ္သည္။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ ရွာေမြလက ေရွာလုထံ - သင္သည္ လည္း ငါ့ေရွ႕မွာ ဂိလဂါလၿမိဳ႕ သို႕သြားရမည္။ ငါသည္လည္း မီးရႈိ႕ရာယဇ္၊ မိႆဟာယယဇ္ တို႔ကို ပူေဇာ္ျခင္း ငွါ သင္ရွိရာသို႕ လာမည္။ ငါလာ၍ သင္ျပဳရေသာအမႈကိုမျပမွီတိုင္ေအာင္ သင္သည္ ငံ့ေနရမည္ ဟုဆို၏။ (၁ ရာ ၁၀:၈) ။ သို႕ေသာ္ ေရွာလုသည္ စိုးရိမ္လာသည္။ ရန္သူမ်ားလည္း တျဖည္းျဖည္းနီးကပ္လာၿပီ။ သူ၏စစ္သား မ်ားလည္း တေယာက္ၿပီးတေယာက္ ထြက္ေျပးၾကၿပီ။ ေရွာလုက ယဇ္ပုေရာဟိတ္ ရွာေမြလကို ေျခာက္ရက္ လံုးလံုးေစာင့္ႏိုင္ေသာ္လည္း ခုႏွစ္ရက္ေျမာက္ေသာေန႕၌ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။ သူ ကိုယ္တိုင္ယဇ္ပူေဇာ္ လိုက္သည္။
ေရွာလုကလည္း မီးရႈိ႕ရာယဇ္ႏွင့္ မိႆဟာယ ပူေဇာ္သကၠာတို႔ကို ငါ့ထံသို႕ယူခဲ့ၾကဟု ဆိုသျဖင့္၊ မီးရိႈ႕ရာယဇ္ကို ပူေဇာ္ေလ၏။ မီးရႈိ႕ရာယဇ္ ပူေဇာ္ျခင္းအမႈ ၿပီးသည္အဆံုး၌ ရွေမြလသည္ လာ၏။ ေရွာလုသည္ ေကာင္းႀကီးေပး၍ ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွာ ထြက္သြားလွ်င္၊ ရွေမြလက သင္သည္ အဘယ္သို႕ ျပဳသနည္းဟုေမးေသာ္၊ ေရွာလုက လူမ်ားတို႔သည္ အကြ်ႏ္ုပ္ထံမွထြက္ေျပးေၾကာင္း၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ခ်ိန္း ခ်က္ေသာအခ်ိန္၌ မေရာက္ေၾကာင္း၊ ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ မိတ္မတ္ၿမိဳ႕၌ စုေ၀းေၾကာင္းမ်ားကို သိျမင္ေသာအခါ ဖိလိတၱိလူတို႔သည္ ငါရွိရာ ဂိလဂါလၿမိဳ႕သို႔ စစ္ခ်ီၾကလိမ့္မည္။ ထာ၀ရဘုရားကို ငါမေတာင္းပန္ေသးဟု အကြ်ႏု္ပ္ေအာက္ေမ႔သျဖင့္၊ ကိုယ္ကိုအႏိုင္ျပဳ၍ မီးရႈိ႕ရာယဇ္ကို ပူေဇာ္မိၿပီဟု ျပန္ေျပာ၏။ ရွေမြလ ကလည္း သင္သည္မွားၿပီ။ သင္၏ ဘုရားသခင္ ထာ၀ရဘုရား ထားေတာ္မူေသာပညတ္တရားကို မေစာင့္ပါတကား။ ေစာင့္မိလွ်င္၊ ထာ၀ရဘုရားသည္ ဣသေရလအမ်ိဳး၌ သင္၏အာဏာကို ယခုမွစ၍ အစဥ္အၿမဲတည္ေစေတာ္မူ ၿပီ။ ယခုမူကား သင္၏အာဏာမတည္ရ။ (၁ ရာ ၁၃:၉-၁၄) ဟုဆိုသည္။ ေရွာလုသည္ မွားၿပီ။ ဘုရားထား ေတာ္မူေသာပညတ္ကို မေစာင့္။ သူမေစာင့္ေသာပညတ္သည္ ကိုယ့္က်င့္တရားပိုင္းဆိုင္ရာ ပညတ္မဟုတ္။ ၀တ္ျပဳျခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္တည္းဟူေသာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အလုပ္ကို လုပ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ယဇ္ပုေရာ ဟိတ္ မဟုတ္ဘဲ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းသည္ အလြန္အျပစ္ႀကီးသည္။ ရွင္ဘုရင္ ေရွာလုသည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ေသာ္လည္း ေကာင္းႀကီးမရသည္သာမက ဘုရားသခင္၏ပယ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။
ဣသေရလမ်ား
ဣသေရလမ်ားလည္း ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ၾကေသာ္လည္း မွားယြင္းေၾကာင္း ပေရာဖက္ ေဟရွာယ အားျဖင့္ ဤသို႔ဆိုခဲ့သည္ - ထာ၀ရဘုရားမိန္႕ေတာ္မူသည္ကား၊ သင္တို႔ပူေဇာ္ေသာယဇ္ အမ်ားကို ငါသည္ အဘယ္သို႔ဆိုင္သနည္း။ မီးရႈိ႕ပူေဇာ္ေသာ သိုးေကာင္၊ ဆူျဖိဳးေအာင္ေကြ်းေသာ တိရစာၦန္ တို႕၏ ဆီဥႏွင့္ငါ၀ၿပီ။ ႏြားႏွင့္ သိုးသငယ္၊ ဆိတ္တို႕၏အေသြးကို ငါ မႏွစ္သက္။ သင္တို႔သည္ ငါေရွ႕မွာ မ်က္ႏွာ ျပျခင္းငွါ လာၾကေသာအခါ ငါ့တန္တိုင္းေတာ္ကိုေက်ာ္နင္းေသာ သင္တို႕၌ ထိုသို႕ေသာ၀တ္ကို အဘယ္သူ ေတာင္းသနည္း။ အခ်ည္းႏွီးေသာ ပူေဇာ္သကၠာကို ေနာက္တဖန္ မေဆာင္ခဲ့ၾကႏွင့္။ သင္တုိ႔မီးရႈိ႕ေသာ နံ႕သာ ေပါင္းကို ငါရြံရွာ၏။ လဆန္းေန႔၊ ဥပုသ္ေန႔၊ ပရိသတ္စည္းေ၀းေသာေန႔ကိုလည္း ရြံရွာ၏။ အဓမၼအမႈႏွင့္ ေရာ ေႏွာေသာ ဓမၼစည္းေ၀းျခင္းတို႔ကို သည္းမခံႏိုင္။ ငါ့၀ိညာဥ္သည္ သင္တို႔ လဆန္းေန႔မ်ားႏွင့္ သင္တို႔ပြဲမ်ားကို မုန္း၏။ ငါ့ကို ေႏွာင့္ယွက္စရာျဖစ္၏။ သည္းခံျခင္းအားျဖင့္ ငါ ပင္ပန္း၏။ သင္တို႔သည္ လက္၀ါးတို႔ကိုျဖန္႕ၾက ေသာအခါ၊ ငါသည္ မ်က္စိလႊဲမည္။ မ်ားစြာေသာ ပဌာနာကို ျပဳၾကေသာအခါ ငါသည္ နားမေထာင္။ သင္တို႔ လက္တို႔သည္ အေသြးႏွင့္ျပည့္ၾက၏။ (ေဟရွာယ ၁:၁၁-၁၅)
ဣသေရလလူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကိုကိုးကြယ္ၾကသည္။ မ်ားစြာေသာ ပူေဇာ္သကၠာမ်ားကိုလည္း ယူေဆာင္လာၾကသည္။ ပြဲမ်ားကိုလည္းက်င္းပၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္က သူတို႔၏ ကိုးကြယ္ျခင္းကို လက္မခံေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။ သူတို႔၏ကိုးကြယ္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကိုေႏွာက္ယွက္ျခင္းသာျဖစ္ေစသည္။ ဘုရားသခင္က သူတိုိ႔ကိုသည္းခံေနရသည္။ သို႔ေသာ္ သူတုိ႔သည္ ထိုသို႔ဘုရားအလိုေတာ္မျပည့္ေၾကာင္းကို မသိၾက။ အဘယ္ေၾကာင့္ မသိၾကသနည္းဟူမူကား သူတိုု႔၏အလိုအတိုင္း ကိုးကြယ္ျခင္းကို ဦးစားေပး၍ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို ဂရုမစိုက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔လည္း ဘုရားသခင္ ေႏွာက္ယွက္ဘို႕ ကိုးကြယ္ေနၾကလွ်င္ အလြန္၀မ္းနည္းစရာျဖစ္ေပမည္။
တဖန္ ထာ၀ရဘုရားက ပေရာဖက္ေဟရွာယအားျဖင့္ ဤသို႔ဆိုခဲ့သည္ - ဤလူမ်ိဳးသည္ ႏႈတ္ႏွင့္ ငါ့ထံသုိ႕ခ်ဥ္းကပ္၍၊ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ငါ့ကိုရိုေသၾက၏။ စိတ္ႏွလံုးမူကား ငါႏွင့္ေ၀းလွ၏။ လူတို႔စီရင္ ေသာပညတ္ တို႔ကိုအမွီျပဳ၍ ငါ့ကိုေၾကာက္ရြံ႕ၾက၏။ (ေဟရွာ ၂၉:၁၃) ဟုဆိုခ့ဲသည္။ ခရစ္ေတာ္လက္ထက္၌ လည္း ေဟရွာယလက္ထက္က ကဲ့သို႔ပင္ ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိ။ ဘုရားသခင္ကို အခ်ည္းႏွီးကိုးကြယ္ၾကေၾကာင္း ကို သခင္ေယရႈက ဤလူမ်ိဳးသည္ ႏႈတ္ႏွင့္ငါ့ထံသို႕ ခ်ဥ္းကပ္၍ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ငါ့ကိုရိုေသၾက၏။ စိတ္ႏွလံုးမူကား ငါႏွင့္ေ၀းလွ၏။ လူတို႔စီရင္ေသာ ပညတ္တို႔ကို သြန္သင္၍ နည္းဥပေဒသ ေပးလ်က္ပင္ ငါ့ကိုအခ်ည္းႏွီး ကိုးကြယ္ၾက၏ဟု ေနာက္ျဖစ္လတံ့ေသာ အရာကို ေလ်ာက္ပတ္စြာ ေဟာခဲ့ျပီဟု ျပန္၍ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ (မ ၁၅:၇-၉) ဣသေရလလူမ်ားသည္ ဘုရား၏ အလိုေတာ္ကို ဂရုမစိုက္ ဘုရားကို ႏႈတ္ႏွင့္သာ ကိုးကြယ္ၾက သည္။ လူတို႔စီရင္ေသာ ပညတ္တို႔ကို ပို၍ဂရုစိုက္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားကိုးကြယ္ေနၾကေသာ္လည္း အခ်ည္းႏွီးျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ လူတိုင္းသိၾကလွ်င္ အခ်ည္းႏွီးေသာအလုပ္ကုိ လုပ္လိုၾကမည္မဟုတ္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔လည္း ဘုရားကိုးကြယ္ေနၾကေသာ္လည္း ဘုရား၏အလိုေတာ္ကိုမရွာ၊ ကိုယ့္အလိုကိုသာဦးစားေပး ေနလွ်င္ ဘုရားသခင္ ကို ကိုးကြယ္ရက်ိဳးနပ္မည္မဟုတ္။
ရွင္ေပါလုကလည္း ဤသို႔ ေရးခဲ့သည္ - ညီအစ္ကိုတို႔၊ ဣသေရလလူတို႔သည္ ကယ္တင္ေတာ္မူျခင္းသို႔ ေရာက္ေစျခင္းငွါ၊ ငါ၏ ေစတနာ အလိုရွိ၍ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းေလ့ရွိ၏။ ထိုသူတို႔သည္ မွန္ေသာပညာ မရွိေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ဘက္၌ စိတ္အားႀကီးသည္ဟု သူတို႔အဘို႔ ငါ သက္ေသခံ၏။ ထိုသူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားကိုမသိဘဲ၊ ကိုယ္ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို တည္းေစျခင္းငွါ ရွာၾကံေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားကို ၀န္မခံၾက။ (ေရာ ၁၀:၁-၃)
ရွင္ေပါလုက ဣသေရလမ်ား၏ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ဆုေတာင္းေပးေသာေၾကာင့္ သူတို႔သည္ ကယ္တင္ျခင္းသုိ႔ မေရာက္ေၾကာင္းထင္ရွားသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ မေရာက္ၾကသနည္းဟူမူကား ဘုရား သခင္ ေပးေသာ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း လက္မခံၾက။ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ၾကေသာ္လည္း ဘုရား၏ အလိုေတာ္ကိုမသိဘဲ မိမိတို႔အလိုဆႏၵအတိုင္း ကိုးကြယ္ၾကေသာေၾကာင့္ အခ်ည္းႏွီးကိုးကြယ္ၾကသည္။
မိတ္ေဆြ၊ ဘုရားသခင္ကို အခ်ည္းႏွီးကိုးကြယ္လိုပါသလား။ အခ်ည္းႏွီးကိုးကြယ္ျခင္းကို ယခုဘ၀တြင္ မသိသာေသာ္လည္း ေနာင္ဘ၀တြင္ သိသာမွာျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အလြန္ေနာက္က်သြားမွာျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ ယခုအခ်ိန္ရွိစဥ္တြင္ ဂရုစိုက္ၾကစို႔။
သင္ခန္းစာ (၂) ေမးခြန္းမ်ား
၁။ ေလာက၌လူဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးရွိသနည္း။……….မည္သည့္အရာမ်ားျဖစ္သနည္း။
……………………………………………………………………………………………
၂။ ကိုးကြယ္ျခင္းဘာသာမရွိသူမ်ားကို ဘုရားသခင္က …………. ဟုေခၚသည္။ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံ ေရာက္ႏိုင္ပါမည္ေလာ။
၃။ ကိုးကြယ္ေသာအရာႏွစ္မ်ိဳးကိုေဖၚျပပါ။ ……………………………………………....................
၄။ အျခားဘုရားကိုးကြယ္သူမ်ားသည္ မည္သူ႔ထံပူေဇာ္ၾကသနည္း။ …………………………………
၅။ အသက္ရွင္ေသာဘုရားကိုးကြယ္နည္း ………….. နည္းရွိသည္။ ၎တို႔မွာ………………………
၆။ ကိုယ့္အလိုအတိုင္းကိုးကြယ္ေသာသူမ်ားသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ကိုးကြယ္ၾကသနည္း။
………………………………………………………………………………………………………………..
၇။ ကာဣနသည္ ဘုရားေပးေသာ …………… ကို အသံုးမျပဳေသာေၾကာင့္ ဘုရားကိုးကြယ္
……………… သည္။
၈။ ေရွာလုရွင္ဘုရင္ ခ်ိဳးေဖါက္ေသာပညတ္သည္ ……………… ဆိုင္ရာပညတ္ျဖစ္၍ သူမွားေသာ အရာသည္ ……………………………………….. ျဖစ္သည္။
၉။ ဣသေရလလူမ်ား၏ မ်ားစြာေသာယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ……………….... စရာ ျဖစ္သည္။
၁၀။ ဣသေရလလူမ်ားသည္ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကပါသလား။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။
…………………………………………………………………………………………………………….
0 comments:
Post a Comment