God's Chastening
Practical Christian Living Course Four
Lesson 12
ေသာ့ခ်က္က်မ္းပုဒ္ ။ ။ အလြဲမယူၾကႏွင့္။ ဘုရားသခင္သည္ မထီမဲ့ျမင္ျပဳျခင္းကို ခံေတာ္မမူ။ လူသည္ မ်ိဳးေစ့ႀကဲသည္အတိုင္း အသီးအႏွံကို ရိတ္ရ လိမ့္မည္။ ဂလာ ၆ း ၇
ခရစ္ယာန္မ်ားအေနျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ နာခံျခင္းရွိရမည္ဟူေသာ မူ၀ါဒအားျဖင့္ အသက္ရွင္ၾကရ မည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဘယ္ေသာအခါမွ မိမိ၏သားသမီးမ်ားကို အျပစ္၌ မက်င္လည္ေစလုိေပ။ က်မ္းစာက""ခ်စ္သားတုိ႔၊ သင္တုိ႔သည္ ဒုစ႐ုိက္ကုိမျပဳေစျခင္းငွာ၊ ဤအရာတုိ႔ကုိ သင္တုိ႔အားငါေရး၍ ေပးလုိက္၏။""ဟု ဆုိသည္။ ၁ေယာ ၂း၁
သုိ႔ေသာ္လည္း၊ ခရစ္ယာန္တုိ႔သည္ အမွန္တကယ္ပင္အျပစ္ကုိ ျပဳလုပ္ၾကၿပီး ခရစ္ယာန္မ်ားစြာတုိ႔သည္ အျပစ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ သာ သေဘာထားၾကသည္။ ဤသင္ခန္းစာ၌ ဤေမးခြန္းကုိ ကုိင္တြယ္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ""ယုံၾကည္သူတဦးဦး ဆႏၵရွိရွိ(စိတ္ပါလ်က္) အျပစ္ကုိ က်ဴးလြန္ပါက ဘာျဖစ္မည္နည္း?
ယုံၾကည္သူတဦး၏အသက္တာရွိ အျပစ္၏အက်ဳိးဆက္မ်ား
သင္ခန္းစာ ၆ တြင္ ယုံၾကည္သူတဦး၏ဘ၀ထဲရွိ အျပစ္၏အက်ဳိးဆက္မ်ားထဲမွတစ္ခုကုိ ေလ့လာ ခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ ၄င္းမွာ အျပစ္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏မိတ္သဟာယကုိ ဖ်က္ဆီးပစ္သည္။ ဤသင္ခန္းစာတြင္ ""အျပစ္သည္ ဆုံးမပဲ့ျပင္တတ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ လက္ေတာ္ကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အေပၚသုိ႔ က်ေရာက္ေစသည္"" ပင္ျဖစ္သည္။
ယုံၾကည္သူတဦးသည္ ခရစ္ေတာ္အား သူ၏ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ လက္ခံခဲ့ခ်ိန္တြင္ သူ၏အျပစ္မ်ားသည္ လႊတ္ျခင္းခံရသည္ ဆုိသည့္ အခ်က္မွာ မွန္ကန္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤအခ်က္က သူ႔စိတ္ႀကိဳက္အသက္ ရွင္၍ သူလုပ္လိုသမွ် မည္သည့္အရာကိုမဆို လုပ္ႏိုင္ေသာ အခြင့္ကိုမူ သူအား မေပးပါ။ သူသည္ သူလုပ္ ေဆာင္မႈမ်ား၏ လက္ေတြ႕က်ေသာအက်ိဳးဆက္မ်ားကို ရင္ဆိုင္ရေပမည္။ က်မ္းစာက ""အလြဲမယူၾကႏွင့္။ ဘုရားသခင္သည္ မထီမဲ့ျမင္ျပဳျခင္းကို ခံေတာ္မမူ။ လူသည္ မ်ိဳးေစ့ႀကဲသည္အတိုင္း အသီးအႏွံကို ရိတ္ရ လိမ့္မည္။""ဟု ဆိုသည္။ ဂလာ ၆း၇
ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ မည္သို႔ေသာအျပစ္ကိုမဆို က်ဴးလြန္္ခဲ့သည္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားသခင္ထံသို႔သြား၍ ထိုအျပစ္ကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ၿပီး ခြင့္လႊတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုပါက ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အျပစ္လႊတ္ျခင္းခံရမည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕မႈကိုလည္း အလ်င္အျမန္ျပန္လည္ ရယူႏိုင္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ကၽြန္ုပ္တို႔၏ အျပစ္မ်ားကို ႐ိုးသားေျဖာင့္မွန္စြာ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္က၊ ဘုရားသခင္သည္ အျပစ္အားလံုးတို႔ကို လႊတ္ေပးရန္ ဆႏၵရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ဤအရာက ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အျပစ္မ်ားအတြက္ ဆံုးမျခင္းကို မခံရပါဟု ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္ပါ။
ဒါ၀ိတ္အား ဆံုးမပဲ့ျပင္ျခင္း
ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲတြင္ လူမ်ားစြာတို႔၏ အသက္တာအေၾကာင္းအရာတို႔ကို မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္းမွာ ထိုသူတုိ႔ဘ၀အသက္တာ၏ အေတြ႕ အႀကံဳမ်ားမွ သင္ယူစရာမ်ားကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ သင္ယူႏိုင္ၾကရန္ ျဖစ္သည္။ ဒါ၀ိတ္၏ႀကီးစြာေသာ အျပစ္အေၾကာင္းအရာမွ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သင္ယူရမည့္ အလြန္ အေရးႀကီးေသာ သင္ခန္းစာ (၂)ခုရွိသည္။
(၁) ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အျပစ္မ်ားသည္ လႊတ္ျခင္းခံရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လုပ္ေဆာင္မႈ၏ အက်ိဳးဆက္မ်ားကိုမူ မလြဲမေသြ ရင္ဆိုင္ရမည္။
(၂) အခ်ိဳ႕ေသာအျပစ္မ်ားသည္ တစ္သက္တာလံုးစာ အတြက္ အက်ိဳးဆက္မ်ားရွိသည္။
ဒါ၀ိတ္သည္ ဘုရားသခင္၏ ႀကီးျမတ္ေသာလူျဖစ္႐ံုမက၊ အစၥေရးႏိုင္ငံကို အုပ္စိုးခဲ့ေသာ ဘုရင္မ်ားအနက္ အႀကီးျမတ္ဆံုးေသာ ဘုရင္တစ္ပါး လည္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဒါ၀ိတ္သည္ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲဖြယ္ အျပစ္လုပ္ခဲ့ၿပီး သူ႔အျပစ္၏အက်ိဳးဆက္မ်ားကို အလူးအလဲ ခံစားခဲ့ရသည္။
ဓမၼရာဇ၀င္ ၁ႏွင့္ ၂တြင္ ဒါ၀ိတ္၏ႀကီးစြာေသာအျပစ္အေၾကာင္းကို မွတ္တမ္းတင္ထားသည္။ ဒါ၀ိတ္၏တပ္သားမ်ားသည္ စစ္ေျမျပင္၌ စစ္တိုက္ထြက္ေနခ်ိန္တြင္ ဒါ၀ိတ္သည္ မိမိနန္းေတာ္၌ က်ိန္းစံေနခဲ့ သည္။ ညေနခင္းတစ္ခုတြင္ သူသည္ နန္းေတာ္၏ လသာေဆာင္တစ္ခု၌ လမ္းေလွ်ာက္ ေနစဥ္၊ မိန္းမလွ တစ္ဦး ေရခ်ိဳးေနသည္ကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့သည္။ လိုခ်င္ရမၼက္စိတ္သည္ သူ႔စိတ္ထဲသို႔ ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။ သူသည္ ဗာသေရွဘကို အထံေတာ္သို႔သြင္းေစၿပီး သူမႏွင့္ ေဖာက္ျပားခဲ့သည္။
မၾကာမီအခ်ိန္တြင္ ဗာသေရွဘက သူမသည္ ဒါ၀ိတ္ႏွင့္ရသည့္ ကိုယ္၀န္ရွိေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္းကို ဒါ၀ိတ္အား အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။ ဗာသေရွဘ၏ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဥရိယသည္ စစ္တိုက္ထြက္ေနၿပီး အိမ္ႏွင့္ေ၀းရာအရပ္တြင္ အခ်ိန္အတန္ၾကာရွိေနသာေၾကာင့္ သူ႔မယားကို ျပစ္မွားျခင္း အျပစ္သည္ မၾကာမီ အခ်ိန္အေတာအတြင္း လူအမ်ားေရွ႕၌ ထြက္ေပၚလာေတာ့မည္ကို ဒါ၀ိတ္ နားလည္ခဲ့သည္။
ဒါ၀ိတ္သည္ သူ၏အျပစ္ကို ဖံုးကာရန္ႏွင့္ သူအေနျဖင့္ ဗာသေရွဘအား လက္ထပ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ဥရိယအား စစ္ပြဲအတြင္း၌ က်ဆံုးေစရန္ စီမံခဲ့သည္။ ဒါ၀ိတ္သည္ သူ႔အျပစ္ကို ေအာင္ျမင္စြာ ဖံုးကာႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ထင္ရေသာ္လည္း က်မ္းစာက ""ဒါ၀ိတ္လုပ္ခဲ့ေသာအရာသည္ ဘုရားသခင္အား မႏွစ္ၿမိဳေစခဲ့ပါ"" ဟုဆိုသည္။
ဘုရားသခင္သည္ သူ႔မယားကိုျပစ္မွားျခင္းအျပစ္ႏွင့္ သူ႔အသက္ကိုသတ္ျခင္းအျပစ္တို႔ကို က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ဒါ၀ိတ္အား ရင္ဆိုင္ေတြ႕ဆုံရန္ အတြက္ ပေရာဖက္နာသန္အား ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ ဒါ၀ိတ္ သည္ သူ၏အျပစ္တို႔ကို အမွန္တကယ္ ေနာင္တရခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္ထံ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ခဲ့သည္။ ဆာလံ ၅၁ တြင္ ဒါ၀ိတ္၏၀န္ခ်ေတာင္းပန္မႈသည္ မည္မွ်နက္႐ိႈင္းသည္ကို မွတ္တမ္းတင္ထားသည္။ ""အို ဘုရားသခင္၊ ေက်ဇူးျပဳခ်င္ေသာ ေစတနာစိတ္ ရွိသည္အတိုင္း၊ အကၽြႏ္ုပ္ကို သနားေတာ္မူပါ။ စုံမက္ေတာ္မူျခင္း ဂ႐ုဏာမ်ားျပားသည္ႏွင့္အညီ၊ အကၽြႏ္ုပ္လြန္က်ဴးျခင္းအျပစ္ကို ေျဖေတာ္မူပါ။ ဒုစ႐ိုက္ အညစ္အေၾကးကို အကုန္အစင္ေဆးေၾကာ၍၊ အကၽြႏ္ုပ္ကို သန္႔ရွင္းေစေတာ္မူပါ။ အကၽြႏ္ုပ္လြန္က်ဴးပါၿပီဟု ၀န္ခ်လ်က္ ကိုယ္အျပစ္ကို အစဥ္မျပတ္ ေအာက္ေမ့လ်က္ ေနပါ၏။"" ဆာ ၅၁ း ၁-၃
ဤက်မ္းပုဒ္တို႔ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ဒါ၀ိတ္သည္ သူ၏အျပစ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမွန္ တကယ္ပင္ သူ၏စိတ္ႏွလံုး က်ိဳးပဲ့ေၾကကြဲခဲ့သည္ကို ေတြ႕ႏိုင္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဒါ၀ိတ္၏ ၀န္ခ် ေတာင္းပန္ျခင္းအား လက္ခံခဲ့ၿပီး သူ႔ကိုအျပစ္လႊတ္ကာ သူႏွင့္ျပန္လည္မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေစခဲ့သည္။ နာသန္က ဒါ၀ိတ္အား ""သခင္သည္ သင္၏အျပစ္မ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ သင္မေသဆုံး ေတာ့ပါ""ဟူ၍ ေျပာခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ ဤမွ်ႏွင့္ ဤကိစၥက မၿပီးဆံုးသြားပါ။ ဘုရားသခင္သည္ စၾကၤာ၀ဠာကို အုပ္စိုးသူျဖစ္ၿပီး သူသည္ သန္႔ရွင္း၍ ေျဖာင့္မတ္သည္။ သူသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အျပစ္မ်ားကို မျမင္ခ်င္ဟန္ေဆာင္၍ ေက်ာ္ၾကည့္သြား၍မရသလို ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အျပစ္တို႔ကို မသိသလိုမ်ိဳး ဟန္ေဆာင္၍လည္းမရပါ။ ဒါ၀ိတ္သည္ ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း ဘုရားသခင္၏ ဆံုးမပဲ့ျပင္ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။ က်မ္းစာက ဘုရားသခင္သည္ "အဘယ္သူ၏မ်က္ႏွာကိုမွ် မွတ္ေတာ္မမူ" ဟူ၍ေျပာခဲ့သည္။ ေရာ၊ ၂း၁၁
ဒါ၀ိတ္၏ အျပစ္က ဘုရားသခင္၏ ရန္သူမ်ားအား ဘုရားသခင္၏နာမေတာ္ကို ႐ႈံ႕ခ်ႏိုင္ေစရန္ အတြက္ အေျခအေနေပးသလို ျဖစ္သြားေသာ ေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္က ""ဓားလက္နက္သည္ သင့္အိမ္မွ ဘယ္ေသာအခါမွ ထြက္ခြာသြားလိမ့္မည္မဟုတ္။ အေၾကာင္းမွာ သင္သည္ ငါ့အေပၚတြင္ က်ဴးလြန္ခဲ့ၿပီး"" ဟု ဆိုခဲ့သည္။
ဘုရားသခင္က သူ၏အျပစ္တို႔ကို ခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ဒါ၀ိတ္သည္ သူ႔ဒုစ႐ိုက္အျပစ္မ်ား၏ လက္ေတြ႕က်ေသာ အက်ိဳးအဆက္တို႔ကို ဤေလာက၌ရွိစဥ္ကာလတြင္း ရိတ္သိမ္းခဲ့ရသည္။ သူသည္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲစရာကိစၥမ်ားစြာတို႔ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည္။ ဗာသေရွဘ မွ ေမြးဖြားေသာ သားသည္ ေသဆံုး ခဲ့သည္။ သူ႔သားမ်ားထဲမွ တစ္ဦးမွာ အသတ္ခံခဲ့ရသည္။ အျခားသားတဦးက ဒါ၀ိတ္အား ပုန္ကန္မႈကို ဦးေဆာင္ခဲ့ၿပီး စစ္ပြဲ၌ က်ဆံုးခ့ဲသည္။ အမွန္တကယ္ပင္ ဓားလက္နက္သည္ ဒါ၀ိတ္၏အိမ္ေတာ္မွ မထြက္ ခြာသြားခဲ့ပါ။
ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အျပစ္မ်ားသည္ လႊတ္ျခင္းခံရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္လည္း ဒါ၀ိဒ္ကဲ့သုိ႔ ပင္ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အျပစ္မ်ား၏လက္ေတြ႕က်ေသာ အက်ဳိးဆက္တုိ႔ကုိ ရင္ဆုိင္ႀကံဳေတြ႕ရမည္ကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သိျမင္ ၾကပါရဲ႕လား? အျပစ္သည္ တစ္သက္တာလုံးစာအတြက္ အက်ဳိးဆက္မ်ားရွိသည္ကုိလည္း ျမင္ၾကပါရဲ႕လား?
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ လုံး၀မလုပ္ရမည့္အရာအခ်ဳိ႕
ခရစ္ယာန္တဦးသည္ မိမိ၏အသက္တာကုိ နေမာ္နမဲ့အသက္မရွင္ႏုိင္သလုိ အျပစ္ကုိလည္း ေပါ့ပ်က္ပ်က္ သေဘာမထားႏုိင္ပါ။ ဘုရားသခင္ သည္ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ႂကြယ္၀ျပည့္စုံ၍ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အျပစ္မ်ားကုိ လႊတ္ေပးလုိေသာ္လည္း၊ သူ၏ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္းကုိ မခံရပါဟု ဆုိလုိျခင္းမဟုတ္ပါ။
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ျပင္းထန္ဆုိး၀ါးေသာအက်ဳိးဆက္တုိ႔ကုိ ေရွာင္လႊဲလုိပါက၊ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔မလုပ္ရမည့္ အရာအခ်ဳိ႕ရွိသည္။
(၁) ဆႏၵ(စိတ္ႏွလံုး)ပါလ်က္ အျပစ္ကုိမက်ဴးလြန္ပါႏွင့္
ဘုရားသခင္အား ဆႏၵရွိရွိ(စိတ္ႏွလံုး)ပါလ်က္ တမင္သက္သက္မနာခံျခင္းသည္ သူအားပုန္ကန္ျခင္းတမ်ဳိးျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္၏ ဆုံးမတတ္ေသာ လက္ေတာ္ကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အေပၚသုိ႔က်ေရာက္ေစႏုိင္သည္။ ဘုရားသခင္က သူ၏သားသမီးမ်ား အမွားတစ္ခုခုလုပ္သည့္အခါတုိင္းတြင္ ဆုံးမျခင္းမဟုတ္ပါ။ သူသည္ ထုိကဲ့သုိ႔ မဟုတ္ပါ။ သူသည္ သူ႔သားသမီးမ်ားကုိခ်စ္ၿပီး သူတို႔ႏွင့္ပတ္သက္လာလွ်င္ စိတ္ရွည္သည္းခံၿပီး ညင္သာသည္။ ဒါ၀ိဒ္က ""ငါတုိ႔အျပစ္မ်ားျခင္းႏွင့္အေလ်ာက္၊ ငါတုိ႔၌ျပဳေတာ္မမူတတ္၊ ငါတုိ႔၌ဒုစ႐ုိက္ရွိ သည္အတုိင္း အျပစ္ကုိေပးေတာ္မမူတတ္။ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ေကာင္းကင္အျမင့္ရွိသည္အတုိင္း၊ ထာ၀ရဘုရားကုိ ေၾကာက္ရြံ႕ေသာသူတုိ႔၌ ဂ႐ုဏာေတာ္သည္ အားႀကီးေပး၏။""ဟု ဆုိသည္။ ဆာ ၁၀၃း၁၀-၁၁
ဒါ၀ိဒ္က ဘုရားသခင္သည္ သူ၏သားသမီးမ်ားအေပၚတြင္ အလြန္အမင္းေက်းဇူးေတာ္ ႂကြယ္၀ၿပီး စိတ္ရွည္သည္းခံသည္ကုိ အသိ အမွတ္ ျပဳခဲ့သည္။
သုိ႔ေသာ္ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ အျခားတစ္ဖက္၌ ဆင္ျခင္စရာရွိေသးသည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏သားသမီးမ်ားအေပၚတြင္ အလြန္ စိတ္ရွည္ သည္းခံတတ္သည္ကုိ အသိအမွတ္ျပဳေနတုန္းတခ်ိန္တည္း၌ပင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔နားလည္ထားရမည့္အခ်က္မွာ ဆႏၵ(စိတ္ႏွလံုး)ပါလ်က္ နာခံျခင္း မရွိေသာ လုပ္ေဆာင္မႈတစ္ခုတည္းကေတာင္ မွ ျပင္းထန္ျပီး၊ သက္ေရာက္မႈမ်ားစြာရွိေသာ အက်ဳိးဆက္တုိ႔ကုိ ျဖစ္ေပၚေစႏုိင္သည္။
ပထမဦးဆုံးေသာ လူေယာက္်ားႏွင့္ လူမိန္းမတုိ႔၏ တစ္ခုတည္းေသာ မနာခံမႈ ျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ အျပစ္ႏွင့္ေသျခင္းသည္ ဤေလာကအတြင္းသုိ႔ ၀င္ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ အျပစ္၏ရလဒ္ျဖစ္ေသာ ၀မ္းနည္းစရာမ်ား၊ ေခါင္းခဲစရာမ်ားႏွင့္ ေၾကကြဲဖြယ္ျဖစ္ရပ္မ်ားသည္လည္း ဤေလာကအတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အပုိင္းမွ နာခံျခင္းမရွိဘဲ လုပ္ေဆာင္မႈ တစ္ခုတည္းေတာင္မွ ေၾကကြဲဖြယ္ ႏွင့္တခါတရံတစ္သက္တာလုံးအေပၚတြင္ သက္ေရာက္မႈရွိေသာ အက်ဳိးဆက္တုိ႔ျဖစ္ေပၚေစႏုိင္သည္။
ခရစ္ယာန္မိိဘမ်ား၏သားျဖစ္သူ လူငယ္တစ္ဦးသည္ ကုိယ္က်င့္တရားမရွိေသာ မိန္းမတစ္ဦးထံ သြားၿပီး သူမႏွင့္ ကာမေရာယွက္ခဲ့သည္။ တႀကိမ္တခါတည္းေသာ လိင္ဆက္ဆံမႈမွတဆင့္ သူသည္ကာလသားေရာဂါတစ္ခုကုိ ရလုိက္သည္။ သူသည္ေဆး၀ါးကုသမႈခံခဲ့ေသာ္လည္း ဤေရာဂါကုိ မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ့ ပါ။ ၃ ႏွစ္အေတာအတြင္း သူေသဆုံးသြားခဲ့သည္။
(၂) ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ကုိယ္ကာယ၏အလုိေနာက္သုိ႔လုိက္၍ အသက္မရွင္သင့္ပါ။
ကုိယ္ကာယ၏အလုိေနာက္သုိ႔လုိက္၍ အသက္ရွင္ျခင္းဆုိသည္မွာ ကုိယ္ကာယ၏ အလုိဆႏၵႏွင့္ ရမၼက္တုိ႔၏ကၽြန္အျဖစ္ အသက္ရွင္ျခင္းကုိ ဆုိလုိသည္။ က်မ္းစာက ဤသုိ႔အသက္မရွင္ရန္ သတိေပးထားသည္
ကုိယ္ကာယ၏အလုိေနာက္သုိ႔လုိက္၍ အသက္ရွင္ေသာေၾကာင့္ ေတြ႕ႀကံဳရေသာအက်ဳိးဆက္တုိ႔အား ရွန္ဆုံ၏အသက္တာကုိ ၾကည့္ျခင္းအား ျဖင့္ သိႏုိင္သည္။ သူ႔လူမ်ားကုိ ေရြးႏႈတ္ေသာသူအျဖစ္ ဘုရားသခင္က ရွန္ဆုံးကုိ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ကသူ႔ကုိ ထူးျခားေသာ တန္ခုိးႏွင့္စြမ္းရည္ တုိ႔ကုိ ေပးအပ္ ထားသည္။ သူသည္ႀကီးစြာေသာလုပ္ရပ္တုိ႔ကုိ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ သု႔ိေသာ္ရွန္ဆုံသည္ သူ၏ကုိယ္ကာယ ၏တပ္မက္မႈတုိ႔ကုိ မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ့ပါ။
ရွန္ဆုံသည္ ေဒလိလ ဟူေသာ ဖိတိတ္ၱိမိန္းမႏွင့္ မေတာ္မေလ်ာ္ေသာ ဆက္ႏြယ္မႈရွိခဲ့သည္။ ေဒလိလ ၏လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားက သူမသည္ ရွန္ဆုံကုိသစၥာေဖာက္ၿပီး သူ႔ရန္သူမ်ားလက္ထဲသုိ႔ အပ္ႏွံရန္ ဆႏၵရွိေၾကာင္းကုိ ႐ုိးရွင္းစြာျပသသည္။ ရွန္ဆုံကလည္းဤအရာကုိသိသည္။ သူ႔အမွား လုပ္ေနသည္ကုိ လည္းသူသိေသာ္လည္း ေဒလိလ ႏွင့္ကာမ ယွက္ႏြယ္မႈကုိ ဆက္လက္ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သူ၏လုပ္ေဆာင္မႈ မ်ားႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ဘုရားသခင္သည္ ရွန္ဆုံ၏စိတ္ႏွလုံး၌ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာေျပာဆုိခဲ့သည္မွာ သံသယရွိ စရာမလုိေပ။
ေနာက္ဆုံးတြင္ ေဒလိလ သည္ သူမအႀကံအစည္ကုိ ေအာင္ျမင္စြာအေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ခဲ့ သည္။ သူမသည္ ရွန္ဆုံကုိ သူ၏ ရန္သူမ်ား လက္ထဲသုိ႔ အပ္ႏွင္းခဲ့သည္။ ရွန္ဆုံက အရင္ကသူလုပ္ခဲ့သလုိ မ်ဳိး သူ၏ႀကီးစြာေသာ အားကုိသုံး၍ သူ႔ရန္သူမ်ားကုိ ေအာင္ႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ထင္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ သူကုိစြန္႔ခြာသြားၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူသည္ အျခားလူမ်ားထက္ မသန္စြမ္းေတာ့ပါ။ ဖိလိတ္ၱိ လူမ်ားသည္ သူ၏မ်က္စိကုိ ေဖာက္ထုတ္ကာ သံကြင္းမ်ားျဖင့္ခ်ည္ေႏွာင္၍ အက်ဥ္းခ်ထားၿပီး ႀကိတ္ဆုံကုိ ႀကိတ္ေစခဲ့သည္။
ဒါ၀ိဒ္ႏွင့္ရွန္ဆုံတုိ႔၏ အျဖစ္အပ်က္မ်ားသာမက အျခားလူတုိ႔၏အျဖစ္အပ်က္တုိ႔ကုိ ဓမၼေဟာင္း က်မ္း၌ မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္းမွာ သူတုိ႔၏ အသက္တာကုိၾကည့္၍ သင္ယူစရာမ်ားကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သင္ယူ ႏုိင္ၾကရန္ျဖစ္သည္။ က်မ္းစာက ""ထုိအေၾကာင္းအရာ ရွိသမွ်တုိ႔သည္ ပုံသက္ေသ ျဖစ္အံ့ ေသာငွာ ထုိသူတုိ႔ ၌ေရာက္ၾက၏။"" ၁ေကာ ၁၀း၁၁ ဟုဆိုသည္။
ရွန္ဆုံ၏အျဖစ္အပ်က္မွ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သင္ယူရမည့္ သင္ခန္းစာမွာ ""ကုိယ္ကာယ၏အလုိေနာက္သုိ႔ လုိက္၍ အသက္မရွင္ႏွင့္"" ျဖစ္သည္။ က်မ္းစာက ""သင္တုိ႔သည္ ဇာတိပကတိအတုိင္း အသက္ရွင္လွ်င္ ေသရၾကမည္""ဟုဆုိသည္။ ေရာ ၈း၁၃
အျပစ္အခ်ဳိ႕တုိ႔ကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ တင္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိအျပစ္တုိ႔သာမက အျခားေသာ အျပစ္တုိ႔ကလည္း ဘုရားသခင္၏ ဆုံးမတတ္ ေသာ လက္ေတာ္ကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အေပၚသုိ႔ က်ေရာက္ေစႏုိင္ သည္။
၀န္ခ်ေတာင္းပန္ထားျခင္းမရွိေသာ၊ မစြန္႔လႊြတ္ေသာ မည္သည့္အျပစ္မဆိုသည္ ဘုရားသခင္၏ ဆံုးမပဲ့ျပင္မႈေအာက္သို႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို က်ေရာက္ ေစသည္။
ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို မိမိကိုယ္ကို မိမိ စစ္ေၾကာစီရင္ေစလိုသည္
ဘုရားသခင္အား မႏွစ္ၿမိဳ႕ေစေသာအရာတစ္ခုခုကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔လုပ္ေနပါက၊ သူသည္ ပထမဆံုး ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ၾသတၱပၸစိတ္မွတဆင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို စကားေျပာသည္။ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ သန္႔ရွင္း ေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္၏ မွားယြင္းမႈမ်ားကို ျပသရန္ႀကိဳးပမ္းသည္။ ဘုရားသခင္က သစၥာရွိေသာ ခရစ္ယာန္တဦးကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား သတိေပးရန္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ထံ ေစလႊတ္ေကာင္း ေစလႊတ္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ အျပစ္မ်ားကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ေစလို၊ စြန္႔လႊတ္ေစလိုသည္ ထိုမွသာ၊ သူသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို စစ္ေၾကာစီရင္စရာမလိုေတာ့ပါ။ က်မ္းစာက ""ငါတို႔သည္ ကိုယ္ကိုကိုယ္ စစ္ေၾကာစီရင္လွ်င္၊ စစ္ေၾကာစီရင္ေတာ္မူျခင္းႏွင့္ ကင္းလြတ္ၾကလိမ့္မည္""ဟုဆိုသည္။ ၁ေကာ ၁၁း၃၁
ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ မိမိကိုယ္ကို မစစ္ေၾကာ မစီရင္ပါက၊ ဘုရားသခင္က စစ္ေၾကာရမည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ဆံုးမပဲ့ျပင္ျခင္းမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို အလြန္ခ်စ္၍ နာခံျခင္းရွိစြာ အသက္ရွင္ႏိုင္ရန္အတြက္ျဖစ္သည္။ က်မ္းစာက ""စစ္ေၾကာစီရင္ေတာ္မူျခင္းကို ခံရၾကေသာအခါ၊ ေလာကီသား တို႔ ႏွင့္ အတူအျပစ္စီရင္ျခင္းႏွင့္ ကင္းလြတ္မည္အေၾကာင္း ဆုံးမေတာ္မူျခင္းကိုခံရၾက၏"" ဟုဆိုသည္။ ၁ေကာ ၁၁း ၃၂
ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို မည္သို႔ဆံုးမသနည္း? သူ႔သားသမီးမ်ားကို ဆုံးမရန္အတြက္ ဘုရားသခင္အတြက္ ဘုရားသခင္တြင္ နည္းလမ္း မ်ား စြာရွိသည္။ သူသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို နာမက်န္းျဖစ္ေစမည္ (သို႔) မေတာ္တဆမႈတစ္ခုခုတြင္ ပါ၀င္ေစမည္။ သူသည္ ဘ႑ာေရးအရ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ဆုံး႐ႈံးေစႏိုင္သည္ သာမက မိမိ၏ ခ်စ္ေသာသူတဦးဦးကိုပင္ လက္လႊတ္ဆံုး႐ႈံးေစႏိုင္သည္။ သူ႔သားသမီးမ်ားကို ကိုယ္တြယ္ ရန္ ဘုရားသခင္တြင္ နည္းလမ္းမ်ားစြာရွိသည္။ ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို မည္သို႔ဆံုးမမည္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔မေျပာႏိုင္ေသာ္လည္း၊ သူကဆံုးမျခင္းမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဆံုးမျခင္း ခံရန္ လိုအပ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ကိုမူ ေသခ်ာသိႏိုင္သည္။ က်မ္းစာက ""ထာ၀ရဘုရားသည္ ခ်စ္ေတာ္မူေသာသူကို ဆံုးမေတာ္မူ တတ္၏။ လက္ခံေတာ္မူသမွ်ေသာသားတို႔ကို ဒဏ္ခတ္ေတာ္မူတက္၏"" ဟုဆိုသည္။ ေဟၿဗဲ ၁၂း၆
သတိျပဳရန္…ဖ်ားနာျခင္းအားလံုးသည္ ဘုရားသခင္၏ဆံုမျခင္းျဖစ္သည္ဟု မွားေသာယူဆျခင္းကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ မျဖစ္ေစရပါ။ သဘာ၀အေၾကာင္းအရာမ်ားက မ်ားစြာေသာ ဖ်ားနာျခင္းကိုလည္း ျဖစ္ေစသည္။
ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ဆံုးမျခင္း၌ ဘုရားသခင္၏ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား
ဘုရားသခင္သည္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားထားလ်က္ သူ၏သားသမီးမ်ားကို ဆံုးမျခင္းျဖစ္သည္။ ၄င္းတို႔ထဲမွ ၃ခုကို ၾကည့္ၾကပါစို႔။
(၁) ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ နာခံျခင္းကိုသင္ယူႏိုင္ရန္အတြက္ ဘုရားသခင္က ဆံုးမျခင္းျဖစ္သည္။
ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ သိသည္ထက္၊ ေကာင္းကင္ဘံုရွိ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ခမည္းေတာ္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကိုသာ၍ သိနားလည္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဇာတိသေဘာအရ နာခံျခင္းမရွိသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္ ကို သူသိသည္။ ဖခင္၏လက္ထဲတြင္ ႀကိမ္တုတ္ကိုမေတြ႕မခ်င္း ဖခင္၏စကားကို နားမေထာင္ေသာ ကေလးမ်ားႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္တူသည္။ အျပစ္ေပး ဆံုးမမွသာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ သူ႔ကိုနာခံရန္ သင္ယူၾက မည္ကို သူသိသည္။ ဒါ၀ိတ္က ""ကၽြႏ္ုပ္သည္ဆင္းရဲမခံမွီ လမ္းလြဲပါ၏။ ယခုမူကား၊ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အတိုင္း က်င့္ေစာင့္ပါ၏""ဟု ဆိုသည္။ ဆာ ၁၁၉ း ၆၇
ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ဆံုးမၿပီးတာေတာင္မွ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဆက္ၿပီးနာခံျခင္းမရွိဘဲ ပုန္ကန္ ေကာင္းပုန္ကန္လိမ့္မည္။ ယင္းမွာ ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။ ဤအရာက ဆိုလိုသည္မွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဘုရားသခင္အား နာခံရန္ မသင္ယူေသးဘဲ သူ၏အုပ္စိုးျခင္းကိုလည္း မခံေသးပါဟုဆိုလို ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္က ဘုရားသခင္၏စိတ္ႏွလံုးကို ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းေစသည္။ အေၾကာင္းမွာ သူသည္ သူ၏သားသမီးမ်ား ေ၀ဒနာခံစားရသည္ကို မၾကည့္ရက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္ တို႔သည္ မိမိကိုယ္ကို သူထံသို႔ မဆပ္ကပ္မခ်င္း သူသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ဆက္လက္ကိုင္တြယ္ရေပမည္။ မွန္ကန္ေသာစိတ္ဓာတ္မ်ိဳးျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ဆံုးမျခင္းကို လက္ခံရန္မွာ အေရးအႀကီးဆံုးအရာတစ္ခု ျဖစ္သည္။ က်မ္းစာက ""တနည္းကား၊ ကိုယ္ကာယႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာ အဘတို႔လက္ျဖင့္ ဆံုးမျခင္းကို ခံရေသာအခါ၊ သူတို႔ကို ႐ိုေသၾက၏။ ထိုမွ်မက၊ စိတ္၀ိညာဥ္တို႔၏ အဘအလိုသို႔လိုက္၍ အသက္ခ်မ္းသာရ ၾကမည္မဟုတ္ေလာ"" ဟုဆိုသည္။ ေဟၿဗဲ ၁၂ း ၉
ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ဆံုးမျခင္းကို အလ်င္အျမန္သေဘာတူႏိုင္ၿပီး ဤသို႔ေျပာႏိုင္ပါေစ။ ""သခင္၊ သခင္၏စစ္ေၾကာစီရင္မႈသည္ မွန္ကန္ေျဖာင့္မတ္ပါသည္။ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ မိမိကိုယ္ကို ဆပ္ကပ္အပ္ႏွံရန္အတြက္ ကၽြႏ္ုပ္လိုလားပါ၏""
(၂) ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ သူ၏သန္႔ရွင္းေတာ္မူျခင္းကို ဆက္ဆံ၀င္စားသူမ်ားျဖစ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ဆံုးမျခင္းျဖစ္သည္။
ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ဆံုးမျခင္းမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို အမ်က္ထြက္ၿပီး အျပစ္ဒဏ္ေပးလိုေသာေၾကာင့္ မဟုတ္ပါ။ ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ကို ကိုင္တြယ္ျခင္းအားလံုးတို႔မွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ေကာင္းက်ိဳး အတြက္သာျဖစ္သည္။ သူသည္သူ၏သားသမီးမ်ားအား ""ကေလးကို ေလ့က်င့္ သင္ၾကား ေပးသကဲ့သို႔"" ေလ့က်င့္ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ဆံုးမျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ သည္ သူ၏သန္႔ရွင္းျခင္းကို ဆက္ဆံ ၀င္စားသူမ်ားျဖစ္လာၾကရန္ျဖစ္သည္။ က်မ္းစာက ""အေၾကာင္းမူကား ထိုအဘတို႔သည္ မိမိအလိုသို႔လိုက္၍ တခဏသာဆံုးမေပးၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္မူ ကား၊ မိမိသန္႔ရွင္းျခင္း ပါရမီေတာ္ကို ငါတို႔သည္ ဆက္ဆံေစျခင္းငွာ၊ ငါတို႔အက်ိဳးကိုေထာက္၍သာ ဆံုးမေပးေတာ္မူ၏""ဟု ဆိုသည္။ ေဟၿဗဲ ၁၂ း ၁၀
ဘုရားသခင္သည္ ဆံုးမျခင္းအားျဖင့္ သူ၏သန္႔ရွင္းျခင္းကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြင္းသို႔ ေပါင္းစပ္ေပးသည္။ သူကဆံုးမခ်ိန္တြင္ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ""သခင္၊ ဤသို႔ဆံုးမျခင္းအားျဖင့္ ဘာကိုသင္ၾကားေပးေန သနည္း?""ဟုေမးသင့္သည္။ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို ပိုမိုသိရွိလာႏိုင္ရန္ႏွင့္ သူႏွင့္ပို၍ တူလာေအာင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ဆုံးပဲ့ျပင္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။
(၃) ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ သူ၏နာမေတာ္ကို ခ်ီးေျမႇာက္ႏိုင္ရန္အတြက္ ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ဆံုးမျခင္း ျဖစ္သည္။
ဘုရားသခင္၏ ဆံုးမပဲ့ျပင္ေပးမႈေၾကာင့္၊ ဒါ၀ိတ္သည္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ေတာ္ႏွင့္ေတြ႕သူတဦး ျဖစ္လာသည္။ ဒါ၀ိတ္၏နာမည္ကို ေဟၿဗဲ ၁၁ တြင္ စာရင္းသြင္းထားသည္။ ဤအခန္းႀကီးတြင္ ဘုရား သခင္၏ ""ေက်ာ္ၾကားသူမ်ားစုေ၀းရာခန္းမ""ကို ေဖာ္ျပထားသည္။ မိမိတို႔၏ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ မႈမ်ားအားျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ဂုဏ္အသေရေတာ္ကို ထင္ရွားေစသူမ်ားကို ဤေနရာ၌ စာရင္းျပဳစုထားျခင္း ျဖစ္သည္။
ရွန္ဆုံသည္ သူ၏အျပစ္ကို ေနာင္တရခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ရန္သူမ်ားကို သူအသက္ရွင္စဥ္က သတ္သည္ထက္ သာ၍မ်ားေသာရန္သူတို႔ကို သူ၏ေသဆံုးခ်ိန္၌ သတ္ျဖတ္ခဲ့သည္။ ရွန္ဆံုကိုလည္း"ဘုရားသခင္၏ ေက်ာ္ၾကားသူမ်ားစုေ၀းရာခန္းမ"(Hall of Fame) ထဲတြင္ စာရင္း သြင္းထားသည္။
ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ဆံုးမပဲ့ျပင္ေပးျခင္းမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ သူ၏နာမေတာ္ကို ထင္ရွားေစႏိုင္ရန္ ျဖစ္သည္။
(၄) ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ သူ၏နာမေတာ္ကို ခိုင္မာေစၾကရန္အတြက္ ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ဆံုးမျခင္း ျဖစ္သည္။
ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ခရစ္ေတာ္၏နာမေတာ္ကို ယူေဆာင္ထားၾကသည္။ ခရစ္ယာန္တဦးသည္ ""ခရစ္ေတာ္၏လူတဦး"" ျဖစ္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ လုပ္ေသာအရာတို႔သည္ သူ႔အေပၚတြင္ သက္ေရာက္မႈရွိသည္။ အကယ္၍ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ သူ၏နာမေတာ္ကို ဆန္႔က်င္ပါက သူသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ဆံုးမ လိမ့္မည္။ ဒါ၀ိတ္၏အေျခအေနမ်ိဳးတြင္ ဘုရားသခင္က သူသည္ ဒါ၀ိတ္၏အျပစ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ဆက္စပ္မႈ လံုး၀ မရွိေၾကာင္းကို သူ၏လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား အားျဖင့္ ျပသခဲ့သည္။ သူသည္ ဒါ၀ိတ္၏အျပစ္ကို မေၾကေအးခဲ့သလို၊ ေက်ာ္မၾကည့္သြားခဲ့ပါ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္လည္း သူ၏နာမေတာ္ကို ညိႇဳးႏြမ္းေစပါက၊ သူသည္ ထိုကဲ့သို႔ ပင္ျပဳလုပ္လိမ့္မည္။ ထိုကဲ့သို႔ဆံုးမျခင္းခံေနရသည့္ အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ ဦးေခါင္းကို ၫြတ္၍ ဘုရားသခင္အား ဤသို႔ေျပာ၍ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ပါ။ ""သခင္၊ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဤကိစၥ၌ သခင္၏ဆံုးမျခင္း ကို ၀မ္းေျမာက္စြာ လက္ခံပါ၏။ ကၽြႏ္ုပ္၏ အျပစ္ေၾကာင့္ ဤသို႔ ဆံုးမျခင္း ခံရသည္ကို လည္း အသိအမွတ္ ျပဳပါ၏။ ကၽြႏ္ုပ္သည္ သခင္၏လူမ်ား၊ ေလာကလူမ်ားႏွင့္ စာတန္တို႔အား ကိုယ္ေတာ္သည္ ဤအျပစ္ႏွင့္ ပတ္သက္ ဆက္စပ္မႈ လံုး၀မရွိဘဲ ကၽြႏ္ုပ္၏အမွားသက္သက္သာျဖစ္ေၾကာင္းကို ၀မ္းေျမာက္စြာ သိေစပါ မည္။
ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ဆံုးမပဲ့ျပင္ျခင္းကို ျမန္ႏိုင္သမွ် ျမန္ျမန္ လက္ခံ၍ အသိအမွတ္ျပဳ ေလေလ၊ ဘုရားသခင္၏ ဆံုးမျခင္းသည္ လည္း လ်င္ျမန္စြာ ၿပီးဆံုးသြားမည္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ၊ ဆင္ေျခေပး၍ အျပစ္မွ ေရွာင္ရွားကာ၊ အျခားသူမ်ားအေပၚတြင္ အျပစ္ပံုခ်ပါက ဘုရားသခင္၏ ဆံုးမျခင္းသည္ ၾကာရွည္စြာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္အတူ ရွိေနမည္ျဖစ္သည္။
ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းသည္ ဥာဏ္ပညာ၏အစျဖစ္သည္။
ဘုရားသခင္အား ႐ိုေသေလးျမတ္ေသာစိတ္သည္ ယုံၾကည္သူတိုင္းတြင္ရွိသင့္သည္။ ထိုစိတ္က သူတို႔အား ဘုရားသခင္၏စကားကို နားေထာင္ရန္ လႈံ႔ေဆာ္ေပးသင့္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ သူ႔ကို ဆႏၵရွိရွိ(စိတ္ ပါလ်က္) မနာခံပါက၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ဆံုးမမည္ကို ဘုရားသခင္က ေျပာထား ၿပီး ျဖစ္သလို၊ သူ၏စကားအတိုင္း လုပ္ေဆာင္မည္ကိုလည္း ကၽြႏ္ုပ္တို႔သိၾကသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ခ်စ္ၿပီး ႐ိုေသ ေလးျမတ္ပါက၊ သူ႔အား မနာခံလိုမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤကဲ့သို႔ေသာ ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသမႈသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ဥာဏ္ပညာရွိေစၿပီး မွန္ေသာေရြးခ်ယ္မႈ တို႔ကို ျပဳလုပ္ေစသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်မ္းစာက ""ထာ၀ရဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႕ေသာသေဘာသည္ ပညာ၏အစျဖစ္၏""ဟုဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ သု ၉ း ၁၀
ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ေျဖာင့္မတ္မႈကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုး၍ အျပစ္ကိုမုန္းတီးႏိုင္ၾကပါေစ။ အေၾကာင္းတခုခုေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္၏ ဆံုးမတတ္ေသာ လက္ေတာ္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အေပၚသို႔ က်ေရာက္လာပါက၊ မွန္ကန္ေသာစိတ္သေဘာထားမ်ိဳးျဖင့္ ဆံုးမျခင္းကို လက္ခံရမည္ျဖစ္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ""သခင္၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔မွားတာကို ကၽြႏ္ုပ္သိပါ၏။ သခင္လုပ္ေသာအရာတို႔သည္ လံုး၀ဥသုန္ မွန္ကန္ပါ၏။ သခင္သာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို မကိုင္တြယ္ခဲ့ပါက၊ ကၽြႏ္ုပ္ဘာျဖစ္သြားမည္ကို မသိႏိုင္ပါ။ ကိုယ္ေတာ္၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ သစၥာရွိမႈအတြက္ ကိုယ္ေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္း၍ ေက်းဇူးတင္ပါ၏""ဟုေျပာသင့္သည္။
ရွာေဖြေတြ႕ရွိေသာအဖိုးထိုက္ရတနာ
ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အျပစ္မ်ားကို ခြင့္လႊတ္ေသာ္လည္း၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔လုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈ၏ လက္ေတြ႕က်ေသာအက်ိဳးဆက္ကိုမူ ရင္ဆိုင္ရမည္။
ေမးခြန္းမ်ား မွန္/မွား
၁။ အျပစ္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏မိတ္သဟာယကို ဖ်က္ဆီးသည္။
၂။ ဘုရားသခင္ကအျပစ္ကို မႏွစ္သက္ေသာ္လည္း အျပစ္အတြက္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို မဆံုးမပါ။
၃။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အျပစ္အတြက္ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ၿပီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံရၿပီး ထိုအျပစ္၏အက်ိဳးဆက္တို႔မွာ ဖယ္ရွားျခင္း ခံရမည္ျဖစ္သည္။
၄။ ဇာတိပကတိ၏ အလိုအတိုင္း အသက္ရွင္ျခင္းဆိုသည္မွာ ကိုယ္ကာယ၏ဆႏၵရမၼက္မ်ား၏ကၽြန္ အျဖစ္ အသက္ရွင္ျခင္းျဖစ္သည္။
၅။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အျပစ္လုပ္ေသာအခါ ဘုရားသခင္က ဆံုးမျခင္းမွာ သူသည္အမ်က္ထြက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
၆။ ယံုၾကည္သူတဦးသည္ ခရစ္ေတာ္ကို သူ၏ကယ္တင္ရွင္လက္ခံခ်ိန္တြင္ သူ၏အျပစ္မ်ားသည္ လႊတ္ျခင္းခံရသည္။
၇။ အခ်ိဳ႕ေသာအျပစ္တို႔တြင္ တစ္သက္တာလံုးအေပၚတြင္ သက္ေရာက္မႈရိွေသာ အက်ိဳးဆက္မ်ားရွိသည္။
၈။ သူ၏သားသမီးမ်ားက အမွားတစ္ခုခုကို လုပ္သည့္အခါတိုင္းတြင္ ဘုရားသခင္သည္ ဆံုးမသည္။
၉။ ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား မိမိကိုယ္ကိုမိမိ စစ္ေၾကာစီရင္ေစလိုသည္။
၁၀။ ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ဆံုးမျခင္းမွာ နာခံျခင္းကို သင္ယူႏိုင္ရန္အတြက္ ျဖစ္သည္။
ရဲလင္းထြန္း (အင္းစိန္)
